Бо “сиёсати дугона” наметавон бар зидди терроризм мубориза бурд!

Февраль 11, 2016 10:07

Душанбе, 11.02.2016.(АМИТ „Ховар“).-Солҳои охир иддае аз гурӯҳҳои манфиатҷӯ бо истифода аз эҳсосоти диниву мазҳабии мардум ва махсусан мусулмонон ба қавли машҳур обро лой карда, моҳӣ мегиранд. Ба он нигоҳ накарда, ки дини мубини ислом бо таълимоти саршор аз некиву накукорӣ ва ахлоқи ҳасана зуҳур намуда, ҳама гуна аъмоли зиштро мавриди накӯҳиш қарор медиҳад, гурӯҳу равияҳои алоҳида ҳадафу мақсадҳои худро бо ниқоби ислом пӯшиш медиҳанд ва оёти қуръониву аҳодиси набавиро (махсусан чанд ояти аввали сураи “Тавба”-ро) мутобиқ ба талабот ва манфиати хеш шарҳу тафсир мекунанд. Ҷараёнҳои ифротӣ ва тундгаро арзишҳои миллии мардумони оламро нодида гирифта, рӯз ба рӯз бо амалҳои хунин ва гӯшношуниди худ ҷаҳониёнро ба даҳшат меоварданд.
Ҳодисае, ки ахиран дар шаҳри Ҷараблуси музофоти Ҳалаби Сурия иттифоқ уфтод, бори дигар чеҳраи манфури ифротгароёнро ба дунё муаррифӣ намуд. Силоҳбадастони гурӯҳи ба ном “Давлати исломӣ” писараки 14-солаеро дар мазҳари ом, дар пеши чашми волидонаш бо як бераҳмӣ ба қатл расониданд. Террористон баъди ин амали худ изҳор доштанд, ки писаракро барои “хиёнат” қатл кардаанд, то ин ки ба дигарон “дарси ибрат” шавад. Ин гурӯҳи сарсахти террористӣ ба он хотир ин наврасро “хоин” хондаанд, ки ӯ дар масҷиди марказии Ҷараблус, он ҷо ки ҷангиён намозгузорӣ мекунанд, дар адои намози ҷумъа иштирок накардааст.
Ин амали разилона ва бераҳмонаи пайравони гурӯҳи террористии “Давлати исломӣ” дар ҳолест, ки Қуръони маҷид “дар дин маҷбур кардан раво нест” (“Бақара”, ояти 256) мегӯяд. Худованд ҳаргиз ба инсонҳо амалеро воҷиб нагардонидааст, ки фориғ аз тавони эшон бошад.
“Худо бар ҳеҷ кас ҷуз ба андозаи тавоноиаш воҷиб намекунад” (сураи “Бақара”, ояти 285).
Ҳарчанд ифротгароён худро “ҳомии дин” хондаву умури худро гӯё дар доираи аҳкоми шариати исломӣ тарҳрезӣ ва татбиқ менамоянд, аммо дар асл ҳеҷ як кору кирдори эшон наметавонад ҷавобгӯи меъёрҳои фармудаи таълимоти исломӣ бошад, зеро Худованд дар ояти 20-уми сураи “Луқмон” мефармояд:
“Ва аз мардум касе ҳаст, ки ба ғайри дониш ва ба ғайри ҳидоят ва ба ғайри Китоби Равшан дар боби Худо ҷидол мекунад”.
Гузашта аз ин, шахси мусулмон намози худро бо зикри бахшоишу меҳрубонӣ (ба номи Худованди Бахшояндаи Меҳрубон) оғоз карда, онро бо ба забон овардани салом (сулҳ), раҳмат ва баракоти Худованд нисбат ба атрофиён ба анҷом мерасонад. Пас, чӣ гуна метавон куштору даҳшатҳои чунин фирқаву равияҳои ифротиро бо таълимоти дини мубини ислом тавъам ва ҳамрадиф донист?
Ҷои таассуф аст, ки ҳарчанд имрӯз ҷомеаи ҷаҳонӣ аз хатари терроризму экстремизм дар ҳарос аст, аммо пайдост, ки танҳо бо маҳкум кардану ба шигифт омадан дар баробари ин ё он амали хунин наметавон пеши роҳи ин хунхоронро гирифт, зеро баъзе аз ниҳодҳо ва ҳатто қудратҳо зоҳиран қатлу куштори гурӯҳҳои ифротиро маҳкум намуда, аммо дар асл дастгиру мададгори онҳо ба ҳисоб мераванд.
Чунончи Президенти кишвар, Асосгузори сулҳу Ваҳдати миллӣ, Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар Паёми имсолаи худ ба мақоми олии қонунбарор иброз намуд:
“Истифодаи «сиёсати дугона» нисбат ба терроризм ва экстремизм самаранокии кӯшишҳои ҷомеаи ҷаҳониро дар муборизаи муштарак бо ин зуҳурот ҷиддан коҳиш дода, баръакс, мухолифатҳои наверо байни эътилофҳои ҳарбиву сиёсӣ эҷод мекунад ва авзои ҷаҳонро боз ҳам ноором месозад”.
Дарвоқеъ, ҳоло вақти он расидааст, ки кишварҳои мусулмоннишин дар мавриди марбут ва махлут набудани таълимоти ислом бо терроризму даҳшатафканӣ барномаҳои хоссае рӯи даст дошта бошанд ва шиори “муъминон бародари якдигаранд” (сураи “Ҳуҷурот”, ояти 10)-ро амалан дар зиндагӣ мавриди истифода қарор диҳанд, зеро бидуни ваҳдат ва якпорчагиву якмаромии мусулмонон наметавон муборизаи муташаккилонаву муттаҳидонаеро бар зидди зуҳуроти нангини аср ба роҳ монд.
“Ва шумо ҳама ба ресмони Худо чанг занед ва пароканда машавед” (сураи “Оли Имрон”, ояти 103).
Афшини Муқим,
котиби матбуотии Кумитаи оид ба корҳои дин, танзими анъана ва ҷашну маросимҳои миллии назди Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон

Февраль 11, 2016 10:07

Хабарҳои дигари ин бахш

РУШДИ САЙЁҲӢ ДАР БАДАХШОН. Сабзазорҳои алпӣ, биёбонҳои баландкӯҳ, дарёҳои тезҷараён ва кӯлҳои мусаффои он назаррабо мебошанд
Ба пешвози 700-солагии Ҳофизи Шерозӣ дар Тоҷикистон барномаҳои фарҳангию маърифатӣ доир мешаванд
ҚОНУНИ ТАНЗИМ — НАМУНА БАРОИ КИШВАРҲОИ МИНТАҚА. Дар давраи амали ин қонуни миллӣ беш аз 12 миллиард сомонӣ сарфа шудааст
ШАҲРИСТОНИ ҲУЛБУК. Бозёфтҳои аз ин ёдгорӣ пайдогардида намунаи санъати олии ҳунармандӣ буда, нотакрор мебошанд
РӮЗИ БАЙНАЛМИЛАЛИИ МУҲИТИ ЗИСТ. Баҳодур Шерализода: «Ҷомеаи ҷаҳон Тоҷикистонро ҳамчун давлати ташаббускор дар соҳаи обу иқлим ва ҳифзи пиряхҳо эътироф намудааст»
Тоҷикистон ба рушди устувори муносибатҳои дуҷониба ва бисёрҷониба бо давлатҳои иштирокдори ИДМ аҳамияти махсус медиҳад
Душанбе ба майдони муколамаҳои густардаи масоили ҷаҳонии экологӣ табдил ёфт
Ҳадафи ташаббусҳои ҷаҳониии Президенти Тоҷикистон рафъи норасоии об дар саросари дунё ва пешгирии хатарҳои камобӣ мебошад
«Шоҳнома»-и Фирдавсӣ бояд машъалафрӯзи ҳар хонадони тоҷик бошад ва анъанаи неки шоҳномасароӣ барқарор шавад
ҒИЗОИ СОЛИМ. Дар фасли тобистон кадом таомҳоро бояд истеъмол намуд?
Падару модар дар таълиму тарбияи кӯдак чӣ ҳуқуқ ва уҳдадорӣ доранд?
Кӯдаконро аз иттилооти ба саломатӣ ва инкишофи онҳо зараровар ҳифз бояд намуд