متن کامل سخنرانی پیشوای ملت امامعلی رحمان در مراسم افتتاح کنفرانس بین المللی « مبارزه با تروریسم و افراطگرایی خشونتآمیز» در دوشنبه
اخبار مرتبط
محترم معاون دبیر کل سازمان ملل متحد!
محترم دبیر کل سازمان امنیت و همکاری اروپا!
محترم رهبران هیاتها!
خانمها و جنابان!
در آغاز همه شما و هیات همراهتان را به دیار باستانی تاجیکستان خیرمقدم میگویم.
کنفرانس امروز به یکی از مسئلههای داغ روز- مقاومت با تروریسم و افراطگرايي بخشیده میشود.
اطمینان دارم که همایش امروز برای بررسی همهجانبه مسائل مربوط به مبارزه علیه این وبای قرن و تهیه و تطبیق اقدامات و توصیههای مشترک هماهنگشده در این سمت مساعدت خواهد کرد.
مسلم است که تأمین صلح و ثبات و امنیت پایدار کشورها از جمله وظیفههای کلیدی و شرط مهمترین راهاندازی و پیشبرد روندهای سازنده به خاطر رشد استوار در سطح بینالمللی و منطقه ای به شمار میرود.
امروزها در گوشههای گوناگون سیاره میلیون ها نفر آدمان گرفتار خوف و تهدید و آتش جنگ و نزاع ها گردیدهاند و ظهورات تروریسم و افراطگرايي به خطر بیسابقه جهانی تبدل شده، عاقبت های فاجعه بار و درازمدت جمعیتی و سیاسی و معنوی را به بار میآرد.
در سال های آخر زیاده از 100 کشور جهان هدف عمل های خرابکارانه تروریستان قرار گرفته بر اثر حملههای تروریستی صدها هزار نفر اهالی آسایشته به هلاکت رسیدهاند و میلیون ها نفر مکان و منزل زیست شان را ترک کردهاند.
ضرر به اقتصاد کشورها رسانیده شده صدها میلیارد دلار را تشکیل میدهد.
تنها در قلمرو افغانستان سال گذشته بر اثر جنگ و عمل های تروریستی بیش از 10 هزار نفر اهالی آسایشته ضرر دیده و تقریباً 4 هزار نفر قربان شدهاند.
سی و دو درصد قربانیان و 53 درصد مجروحان را زنان و کودکان هستند.
پوشیده نیست که در چنین وضعیت کشورهای جهان به تنهایی نمیتوانند در مقاومت با خوف و تهدیدهای افزاینده امنیت و آسایش کامیاب گردند و صلح و ثبات را تأمین نمایند.
از این لحاظ با درنظرداشت واقعیت موجود، ما در سطح منطقه و جهان تقویت همکاری و شریکی را برای تأمین ثبات و امنیت فراگیر توسط اندیشیدن اقدامهای مشترک در جاده مبارزه با تروریسم و افراطگرايي و از بین بردن عامل های حمایت سیاسی، نظامی و مالی آنها همچون سمت عملی رهایی از این ورطه خطرناک مهم ارزیابی میکنیم.
در این روند، به اندیشه ما، واکنش به تهدیدهای روزافزون تروریسم و افراطگرايي باید با نقش کلیدی و هماهنگساز سازمان ملل متحد و نهادهای ذیدخل آن فراگیر و عمیق گردانیده شود.
استراتژی جهانی سازمان ملل متحد در باره مبارزه علیه تروریسم و کنوانسیون های ضد تروریستی آن، قطعنامههای شورای امنیت و مجمع عمومی باید اساس مبارزه مشترک با تروریسم و افراطگرایی را تشکیل نمایند.
متأسفانه، ما امروزها شاهد آن هستیم که در جهان روند رقابت های استراتژیک شدت گرفته و نشانههای دوباره دامن پهن کردن «جنگ سرد» واضح مشاهده میشوند.
چنین واقعیت تلاش های مشترک جامعه جهانی را در مقاومت با خطر و تهدیدهای گلوبالی دوچند کاسته گردانیده به اصول و اساسهای بنیادی ترتیب و نظام جهانی تأثیر منفی میرساند.
در ارتباط به این، تأکید کردنی هستم که تاجیکستان در عرصه مبارزه بر ضد تروریسم و افراطگرايي، تندگرايي و دیگر خطر و تهدیدهای زمان معاصر، از قبیل قاچاق مواد مخدر و سلاح، جنایت های سازمان یافته فرامیلی و جرایم اینترنتی شریک طبیعی تمامی کشورهای جهان و سازمان های بینالمللی و منطقه ای میباشد.
در شرایط مرکب و پرتضاد امروز ما باید همکاری کنیم، نه رقابت و برتریجویی.
برای نایل گشتن به نتیجههای دلخواه در مقاومت با ظهورات خطرزای زمان معاصر، باید بر پایه حسن اعتماد همدستی و هماهنگی های نزدیک خدمات و نهادهای امنیتی کشورها و مقامات حفظ حقوق به راه مانده شود.
به این منظور، کشور ما همچون عضو فعال سازمان ملل متحد جهت مبارزه ثمربخش مشترک بر ضد خطر و تهدیدهای زمان معاصر، پیوسته تلاش کرده و فعالیت سازنده را در این سمت منبعد نیز گسترش خواهد بخشید.
تقویت همکاری های گسترده با شریکان بینالمللی را ما یکی از عامل های مهم اجرای اهدافی میدانیم که در استراتژی ملی ما در مورد مبارزه با تروریسم و افراطگرايي برای سالهای 2016-2020 و برنامه عمل آن با 12 جنبه موضوعی درج گردیدهاند.
در این راستا، تاجیکستان امروز همکاری های هدفمندانه را با شریکان خود در چهارچوب سازمان های منطقه ای، به مثل اتحاد دولتهای مستقل، سازمان پیمان امنیت جمعی و سازمان همکاری شانگهای راهاندازی نموده است.
ما جهت اجرای هدفهای این نهادها در راه تأمین ثبات و امنیت منبعد نیز تلاش خواهیم کرد.
وابسته به این، قابل تأکید است که طی سالهای آخر مناسبت های بین کشورهای آسیای مرکزی، در مجموع، خصلت رشد و توسعه تازه را کسب کردهاند.
این، در نوبت خود، امکان فراهم آورد که کشورهای منطقه همکاری و هماهنگی های ثمربخش را در حوزه امنیتی در سطح نو به راه مانند.
تاجیکستان از چنین روند رشد روابط میان کشورهای آسیای مرکزی استقبال مینماید و آمادگی خویش را جهت تحکیم و توسعه همکاری هایش در این سمت با تمامی کشورهای همجوار ابراز میدارد.
باید تذکر داد که برگزار گردیدن کنفرانس امروز در همکاری با سازمان ملل متحد، سازمان امنیت و همکاری اروپا، اتحادیه اروپا و شریکان دیگر، خود بیانگر آمادگی تاجیکستان برای همکاری در سمت مبارزه و پیشگیری از تهدید و خطرهای امنیتی در همه سطح ها به شمار میرود.
حاضرین گرامی!
جمهوری تاجیکستان اول سال های 90 قرن 20 – هنوز در آغاز بنیاد دولت صاحباختیار خود هدف عمل های تخریبکارانه تروریستان و افراطگرایان با حمایت خواجگان خارجی آنها قرار گرفت.
در آن ایام نهادهای تروریسم بینالمللی و افراطگرایان کشور ما را به صحنه آزمایش قدرت مرگبار خود و هدف غرض های ضد انسانی تبدیل داده بودند.
آن زمان تاجیکستان به همه آن حادثههای فاجعهباری که امروزها در عراق و سوریه، یمن و افغانستان مشاهده میشوند، رو به رو شده بود.
هدف و برنامه هاس پسپردگی و غرضناک سرکردههای اصلی آن عمل های خرابیآور و خواجگان و سرپرستان آنها که از غایههای افراطگرايي و تروریستی سرچشمه میگرفتند، با راه قتل و کُشتار به سر مردم تحمیل کردن فرهنگ بیگانه و تفکر قرون وسطی و در تاجیکستان تأسیس دادن دولت اسلامی بود.
در نتیجه بیسر و سامانی ها و جنگ شهروندی تحمیلی صدها هزار نفر شهروندان ما کشته شده و بیش از یک میلیون نفر مردم آسایشته بیخان و مان و فراری گردیدند.
با وجود این، ما در اساس امکانات تمدن و فرهنگ قدیم خویش، توانستیم که مکالمه وسیع را به راه مانده و صلح و ثبات و وحدت ملی را تأمین کنیم.
فداکاری و مردانگی مردم تاجیک در راه حمایت از مرز و بوم و ارزش های فرهنگ و تمدن قدیم خویش، اراده قوی مردم ما به صلح و ثبات و سازندگی و بنیادکاری باعث گردید که پیش راه عمل های تروریستان و افراطگرایان داخلی و خارجی در کشور تازه استقلال ما گرفته شود.
با تکیه به تجربه صلح آفری خود، ما در برابر مبارزه بیامان بر ضد تروریسم و افراطگرايي، طرز و اصول حل آسایشته مناقشه و نزاع های زمان معاصر را در چهارچوب معیارهای از جانب جامعه بینالمللی اعترافگردیده قاطعانه جانبداری میکنیم.
دوستان گرامی!
تاریخ و تجربه تلخ بسیاری از کشورهای عالم، از جمله تاجیکستان گواه است که در مبارزه با قوههای بدخواه جهانی و تهدیدهای گلوبالی، تنها با راه همکاری و فعالیت مشترک میتوان پیروز گردید.
ولی باعث تأسف است که تا به حال از جانب جامعه جهانی موضعگیری یگانه نسبت به مفهوم های تروریسم و افراطگرایی به نظر نمیرسد.
به عقیده ما، مبارزه ثمربخش علیه تروریسم و افراطگرايي و تندگرايي خشونت انگیز به هیچ وجهی سیاست «معیارهای دوگانه» را نمیپذیرد.
برعکس، چنین موضع گیری باعث به توسعه جغرافیای تهدیدهای خطربار مذکور در شکل و اصول های پیشگوی نشونده و باز هم دهشتناک میگردد.
زیرا تروریسم و افراطگرايي نه سرحد را اعتراف میکند و نه دولت را.
همین است که امروزها گروه های تروریستی و افراطی با سازمان های دینی و ملتگراي تندرو و دیگر نهادهای جنایتی به هم آمده در مناطق گوناگون جهان خشونت و زورآوری، خونریزی و نزاع های دینی و مذهبی، نژادی و حتی برخورد تمدنها را برانگیختهاند.
در این زمینه، باعث به نگرانی عمیق است که تروریستان و افراطگرایان با سوءاستفاده از نام پاک دین اسلام به پهنشوی افکار اسلام ستیزی و بدبینی مسلمانان مساعدت مینمایند.
به این طریق بدنام کردن دین مبین اسلام که امروز پیروانش زیاده از یک و نیم میلیارد اهالی کوره زمین را تشکیل میدهند و در رشد جهان متمدن سهم ارزنده دارند، میتواند عاقبت های خطرزا را به بار آرد.
ضمناً، برای گرفتن پیش راه اسلام ستیزی، ما را ضرور است که فضای اعتماد، تحمل گرايي و همدیگرفهمی را میان جامعه و تمدنها توسعه بخشیم که این در نوبت خود امکانات ما را در مقاومت بر ضد خطر و تهدیدهای معاصر بیشتر میسازد.
در رابطه به این، من بارها تأکید کردهام و حالا بار دیگر ابراز مینمایم که تروریست و افراطگرا وطن و ملت و دین و مذهب ندارد.
تروریست تروریست است و او هیچ گاه «خودی» یا «بیگانه» و یا «تحمل گرا» و «تندگرا» بوده نمیتواند.
خصوصیت جهانی خطر تروریسم و افراطگرايي جدا تقاضا مینماید که نسبت به این دو مفهوم موضع و معیارهای یگانه و عمومی تهیه و قبول کرده شوند.
حاضرین محترم!
امروزها بر اثر نامنی ها در نقطههای گوناگون عالم تهدیدهای امنیتی به منطقه ما نیز رو به افزایش میباشند.
کشور ما، بنا بر موقع جغرافیایی خود، در مرز اول مقاومت به تهدید و خطرهای معاصر قرار دارد.
به همه معلوم است که تأمین صلح و ثبات در آسیای مرکزی با وضع امنیتی در افغانستان رابطه ناگسستنی دارد.
جمهوری تاجیکستان که با افغانستان مرز طولانی (زیاده از 1400 کیلومتر) دارد، نسبت به وضعیت کنونی در این کشور دوست و همسایه، از جمله در منطقههای شمال آن بیتفاوت بوده نمیتواند.
ما هنوز در سال های نودم قرن گذشته با استفاده از منبر سازمان های بینالمللی و منطقه ای، از جمله سازمان ملل متحد، به ضرورت حل بیتأخیر مشکلات کشور همسایه مان – افغانستان به تکرار تأکید میکردیم.
متأسفانه، در صحبت های خصوصی بعضی از سیاستمداران سطح بالا میگفتند که این مشکلات شما و منطقه است، نه مشکلات ما.
علاوه بر این، چنین میشماریدند که سبب های پیدا شدن این مشکلات رقابت های ناسالم قومی و نژادی در منطقه است.
اما وقت نشان داد که همه آن هشدارهای ما واقعی بودهاند و نتیجه بی اعتنایی سیاسیست که مشکلات آن زمان امروز به خطر و تهدیدهای گلوبالی تبدل یافتند.
تنها بعد از عمل های تروریستی دهشتآور 11 سپتامبر سال 2001 در نیویورک کشورهای جهان جدیت مسئله را درک نموده و توجه خود را به آن روانه کردند.
اما این پدیده نامطلوب، اکنون خصلت جهانی کسب نموده و پیش راه آن را گرفتن خیلی مشکل شد.
دلیل این گفتهها آن است که اگر سالهای قبلی در افغانستان در برابر جنگجویان حرکت «طالبان» نمایندگان تنها 15 کشور مشاهده میشدند، حالا در صف های سازمان به نام «دولت اسلامی» و دیگر گروه های تروریستی جنگیدن شهروندان بیش از 100 کشور تأیید شده است.
از روی معلومات دسترس، شماره جنگیان گروههای تروریستی که در عراق و سوریه جایگیر بودند، تا 100 هزار نفر میرسید.
در نتیجه عملیات های ضد تروریستی یک قسمت آنها نابود کرده شدند.
در رابطه به این، سوالی به میان میآید که باقی مانده آنها حالا در کجا قرار دارند؟ و با کدام کشور و سازمان ها رابطه دارند؟
باعث نگرانیست که یک قسمت آنها اکنون به کشورهای خود بازگشتهاند یا این که در راه بازگشت به وطن قرار دارند و میتوانند به کشورهای خود خطر ایجاد کنند.
ما شاهد آن بودیم که حتی گروه های خرد تروریستی توانستند در تعدادی از کشورهای اروپایی دست به عمل های تروریستی زده و سببگار هلاکت آدمان و ناآرامی وضع شوند.
مورد تأکید است که پس از عملیات ضد تروریستی در سوریه و عراق، اعضای گروه های جداگانه افراطی و تروریستی به کشور افغانستان آمده و قلمرو آن را به میدان حرب و ضرب تروریسم بینالمللی تبدیل دادهاند.
وسعتیابی فعالیت چنین گروه های تروریستی و تندگرا، از قبیل سازمان به نام «دولت اسلامی» ، «القاعده»، «طالبان» و مانند این ها، علاوه به گردش غیرقانونی مواد مخدر در این کشور، از جمله در منطقههای با تاجیکستان هممرز آن، باعث نگرانی عمیق ما گردیده است.
تاجیکستان سعی و تلاشهای جامعه جهانی را جهت حل و فصل فراگیر قضیه افغانستان جانبداری مینماید.
ما رسانیدن کمک ها را به مردم افغانستان، بخصوص، در دوره دهساله گذار در افغانستان (سالهای 2015-2024) در چهارچوب همه گونه مکالمه و همایش های موجود امر مهم میشماریم.
ما چنین میشماریم که کمک به رشد اقتصادی و اجتماعیی افغانستان یکی از راه های ثمربخش استقرار صلح و ثبات در این کشور میباشد.
از این رو، از جامعه جهانی دعوت به عمل میآریم، که جهت پشتیبانی از افغانستان در این روند، و با همین راه بهتر نمودن وضع امنیتی در این کشور کمک های عملی خود را افزایش دهد.
در این ارتباط، بار دیگر تأکید میسازم که پیروزی بر تروریسم و افراطگرايي تنها با راه نظامی غیرامکان میباشد.
در این روند، در مد نظر دائمی نگاه داشتن جنبههای اجتماعیی افزایش این ظهورات ضرور دانسته میشود.
فقر و کمبضاعتی، بیکاری، سطح پست دانش و حفظ اجتماعی اهالی از جمله عامل هایی میباشند که آدمان را وادار مینمایند تا در جستجوی عدالت اجتماعی به غایههای زورآوری رو آرند.
ضمناً، تقاضای زمان است که کشورهای پیشرفته به کشورهای نیازمند برای رسانیدن کمک ضروری اقتصادی و مالی و تکنولوژی در چارچوب برنامههای اقتصادی و اجتماعی نیز توجه بیشتری ظاهر نمایند.
مهمانان گرامی!
یکی از عامل های گسترش افراطگرايي و تروریسم از جانب سازمان های تروریستی به طور وسیعی استفاده گردیدن تکنولوژی های معاصر اطلاعاتی، بخصوص، شبکه اینترنت به هدف پیشبرد تشویقات افراطی، به صف های خود جلب نمودن اعضای نو، آماده و راهبری نمودن به عمل های خرابکارانه آنها محسوب می شود.
از این لحاظ، تقویت همکاری های بینالمللی و منطقه ای، از جمله تبادل اطلاعات در باره روش و اصول های مؤثر پیگیری نمودن چنین سامانهها، از شبکه اینترنت خارج نمودن آنها و رسانیدن کمک بین همدیگری در این سمت شرط مهم کامیابی در مبارزه با تروريسم سایبری میباشد.
قاچاق مواد مخدر که یکی از منبع های اساسی مبلغگذاری تروریسم و افراطگرايي محسوب می شود، از جمله مشکلات عمدة جهانی به شمار میرود.
مبارزه علیه آن از جانب جامعه بینالمللی اندیشیدن اقدامات بیتأخیر و راهاندازی تدبیرهای مشترک را با استفاده از تمامی راه و واسطهها طلب مینماید.
تقویت هماهنگی و رسانیدن کمک به کشورهایی که در سر راه مواد مخدر قرار دارند، امر ضروری و تقاضای زمان است.
تاجیکستان با درک عمیق این خطر جهانی، طی سالیان طولانی تمامی کوشش خود را به مبارزه علیه گردش غیرقانونی مواد مخدر روانه میکند.
در دوره پس از سال 1994 تا امروز از سوی مقامات انتظامی و نهادهای نظامی کشور بیش از 120 تن مواد نشئهآور مصادره گردیده است.
جمهوری تاجیکستان استراتژی ملی مبارزه بر ضد گردش غیرقانونی مواد مخدر را تهیه و قبول نموده است که خصوصیت پیشگیری کننده داشته و برنامه عمل و سمت های همکاری را در زمینه مناسبات دوجانبه، منطقه ای و چندجانبه در بر میگیرد.
استراتژی مذکور، با درنظرداشت همبستگی نزدیک گردش غیرقانونی مواد مخدر با تروریسم و افراطگرای و تندگراي، در عین زمان به برطرف کردن عاملهای این ظهورات در جامعه روانه شده است.
محترم راهبران هیات های اشتراکدار کنفرانس!
حاضرین گرامی!
در فرجام اندیشههای خویش میخواهم بار دیگر تشریف شما را به تاجیکستان خیرمقدم گفته و ادامه بابرار برنامه کاری تان را آرزو نمایم.
به شرکتکنندگان همایش امروز در محاکمهرانی ها و بررسی موضوع های مورد نظر موفقیت میخواهم.
اطمینان دارم که نتیجههای کنفرانس امروز ما جهت وسعت تازه بخشیدن به همکاری ها در سمت مبارزه مشترک با تروریسم و افراطگرايي و رسیدن به جهان آزاد از این ظهورات خطرناک قرن مساعدت خواهند کرد.
از توجهتان سپاسگزارم.