سخنرانی پیشوای ملت امامعلی رحمان در حضور سربازان نیروهای مسلح و نهادهای اجرای قانون

دوشنبه، 22.07.2021 /”خاور”/. ژنرالها، افسران و سربازان محترم!

امروز، مردم شریف تاجیکستان در دوره آماده سازی برای برگزاری جشن بزرگ ملی، 30-مین سالگرد استقلال دولتی جمهوری تاجیکستان قرار دارند.

من همه شما – افسران و سربازان شجاع سرزمین مادری، همه پرسنل نیروهای مسلح و نهادهای اجرای قانون تاجیکستان مستقل را به مناسبت این رویداد تاریخ سرنوشت ساز صمیمانه تبریک می گویم.

جای خوشحالی است که اکنون مردم میهن عزیزمان با هم همکاری می کنند تا توسعه اقتصادی پایدار کشور و رونق و زیباسازی سرزمین اجدادی را تامین کنند.

تاریخ 30 ساله استقلال کشورمان به وضوح ثابت کرده است که ما تاجیک ها مردمی خلاق، تاریخی، طبیعی و واقعا باسواد، متمدن، فرهنگ دوست و صلح دوست هستیم که به لطف آن از گرداب وحشتناک جنگ داخلی دهه 1990 بیرون شدیم.

در حساس ترین شرایط منطقه و دنیای امروز، تقویت و گسترش چنین فضیلت های مردم ما، از امنیت مردم تاجیکستان و کشور تاجیکستان محافظت می کند، یک محیط سیاسی و اجتماعی مسالمت آمیز از اهمیت فوق العاده ای برای دولت ما برخوردار است.

در عین حال، من می خواهم تاکید و یادآوری کنم که مردم ما هرگز خشونت و ستم دیگران را نخواهند پذیرفت و ما از همه فرصت ها برای محافظت از میهن، استقلال، آزادی، صلح و آرامش جامعه استفاده خواهیم کرد.

در شرایط بسیار حساس و فوق العاده دشوار و ناپایدار امروز در منطقه و جهان، ما با مسائل امنیتی بسیار مهمی، از جمله مبارزه با تروریسم و ​​افراط گرای، قاچاق مواد مخدر، قاچاق اسلحه و سایر جرایم سازمان یافته فراملی روبرو هستیم.

در این زمینه، می خواهم یادآوری کنم که وضعیت در کشور همسایه ما، جمهوری اسلامی افغانستان، به ویژه در مناطق شمالی هم مرز با کشور ما، بسیار دشوار و نامشخص است و وضعیت آنها روز به روز و حتی ساعت به ساعت بدتر می شود.

این اوضاع وخیم در 43 سال جنگ در افغانستان برای اولین بار اتفاق افتاده است.

مردم افغانستان که دارای تاریخ، تمدن و فرهنگ باستانی هستند، مقصر چنین وقایع ناگوار نیستند.

این فرایندهای مخرب نتیجه دخالت خارجی در امور داخلی این کشور همسایه است که بیش از چهل سال است ادامه دارد.

مردم تاجیکستان در اوایل دهه 1990 چنین فاجعه، یعنی مداخله خارجی را که منجر به وقوع جنگ داخلی تحمیلی شد، تجربه کردند و پیامدهای شدید آن هنوز در حال تعدیل است.

در نتیجه جنگ، بیش از 150 هزار نفر از شهروندان ما کشته و 50 هزار کودک یتیم شدند.

با توجه به چنین تجربه تلخ تاریخی، ما هرگز در امور داخلی همسایگان خود دخالت نخواهیم کرد.

ما همچنین تاکید می کنیم که هرگز از نیروهای مسلح خود علیه کشورهای همسایه استفاده نخواهیم کرد.

برعکس، ما همیشه طرفدار صلح و ثبات در کشورهای همسایه خود هستیم و در فضای صلح، ثبات، دوستی و همکاری با آنها زندگی می کنیم.

جمهوری اسلامی افغانستان نزدیکترین همسایه ما، یک کشور دوست، همزبان، همدین و همفرهنگ ما است.

بنابراین، ما نسبت به سرنوشت مردم آن بی تفاوت نیستیم.

به همین دلیل ده ها بار از تریبون تاثیرگذارترین سازمان های بین المللی و منطقه ای موضوع افغانستان را مطرح کردم.

من می خواهم یک بار دیگر تاکید کنم که هیچ راه حل نظامی برای مسئله افغانستان وجود ندارد و مشکلات این کشور باید به صورت مسالمت آمیز حل شود.

مردم افغانستان که دارای سابقه طولانی و ارزشهای فرهنگی باستانی هستند و سرزمین آنها به عنوان یکی از مراکز تمدن بشری شناخته شده است و دهها و صدها شخصیت بزرگ به بشریت داده است، باید سرنوشت حال و آینده خود را به دستان خودشان گیرند.

روش اداره دولت و ساختار دولت در تمام کشورهای مستقل، از جمله افغانستان، فقط با اراده اکثر مردم و خواست شهروندان آن باید تعیین و تاسیس شود.

اما متاسفانه در چند دهه گذشته چنین مردم متمدن با صدها و هزاران دانشمند مشهور، شاعران و نویسندگان معروف و سیاستمداران باتجربه قربانی بازی های ژئوپلیتیک شده اند.

بنابراین، وقت آن رسیده است که سیاستمداران، رهبران همه احزاب و جنبش های سیاسی، روشنفکران، بزرگواران و همه مردم این کشور متحد شوند و میهن، کشور و ملت خود را از بی ثباتی و تجزیه نجات دهند.

نکته دیگر این است که مردم را قربانی نزاع و درگیری کردن بی فایده است و عواقب خطرناک و غم انگیزی را در پی دارد.

من این را از تجربه تلخ دهه 90 در تاریخ مردم تاجیکستان می گویم.

زیرا یکی از دلایل اصلی جنگ داخلی در کشور ما مبارزه برخی سیاستمداران و رهبران تعدادی از احزاب و جنبش های سیاسی برای کرسی ها بود.

در آن روزهای تلخ، دولت تاجیکستان تقریبا از نقشه سیاسی جهان ناپدید شد و ملت تاجیکستان تقریبا از هم پاشید.

بیش از یک میلیون نفر از هموطنان ما از ترس جان خود به کشورهای مختلف، از جمله صدها هزار نفر به کشور همسایه و دوست افغانستان فرار کردند.

همچنان میلیونها افغان سالها بی خانمان بوده و در ده ها کشور در سراسر جهان دور از سرزمین مادری و خانه اجدادی خود زندگی می کنند.

تا کی مردم افغانستان، از جمله کودکان، زنان و پیران بی گناه دارای چنین تاریخ و فرهنگ باشکوهی کشته می شوند، از خانه و سرزکین خود محروم می شوند و نمی توانند از حق طبیعی خود از زندگی در صلح و آرامش برخوردار شوند؟

مردم در همه جا، از جمله در افغانستان، از نظر اخلاقی حق زندگی در فضای صلح و عزت را دارند، اما آنها بیش از چهل سال است که از این حق محروم شده اند.

جهان در هزاره جدید قرار دارد، در زمانی که علم و فناوری با سرعت کیهانی در حال پیشرفت است.

در چنین دوره توسعه برای تامین پیشرفت دولت و شکوفایی کشور، لازم است متخصصان و پرسنل مدرن – مخترعین و مبتکران، مهندسان و معماران، پزشکان و معلمان و متخصصان در صدها زمینه دیگر – آموزش ببینند.

زیرا فقط متخصصان و پرسنل مدرن می توانند پیشرفت کشور، شکوفایی سرزمین مادری و رفاه جامعه را تضمین کنند.

با توجه به اینکه کشورهای پیشرفته هر روز به اکتشافات و اختراعات جدیدی دست می یابند، تا چه مدت کشورهای ما رو به جانب این کشورها کنند، تا کشورهای پیشرفته از ما پشتیبانی کنند تا از منابع خود برای توسعه علم، آموزش، فناوری، سواد ملت، توسعه کشور، آموزش پرسنل استفاده کنند و از آن برای ساختن کشور استفاده نمی کنند؟

من این را به عنوان رئیس کشوری می گویم که شهروندانش سختی ها، رنج ها، محرومیت ها، وحشت ها و مصیبت های جنگ داخلی تحمیل شده توسط منافع خارجی را تحمل کرده اند و بیش از دو دهه برای بازسازی ویرانه های خود تلاش کرده اند.

در اوایل دهه 1990، زمانی که جنگ داخلی تاجیکستان در جریان بود، رئیس جمهور وقت افغانستان، استاد فقید برهان الدین ربانی و احمد شاه مسعود، قهرمان ملی افغانستان، علی رغم درگیری های شدید، در ماه اوت سال 1993 شرایط مساعدی را برای صلح تاجیکستان در کابل ایجاد کردند و در دسامبر سال 1996، برای دومین بار در منطقه خاسده استان تخار، کمک های برادرانه مشابهی ارائه دادند.

آنها به خاطر صلح در تاجیکستان میانجگری کرند، در نتیجه یک نقطه عطف در روند مذاکرات ما اتفاق افتاد و سرنوشت صلح تاجیکستان تا حد زیادی تعیین شد.

به عبارت دیگر، شخصیتهای برجسته افغانستان وظایف و مسئولیتهای خود را در مورد برادری و همسایگی در سطح بالایی انجام داده اند و ما همیشه از کارهای خوب آنها قدردانی خواهیم کرد.

در عین حال، من می خواهم بر یک نکته تاکید کنم که سیاستمداران و شخصیتهای باتجربه این سرزمین کهن و این ملت متمدن باید به طور جدی روند صلح را دنبال کنند، به مداخلات خارجی پایان دهند و مردم خود را از رنج آزاد کنند.

در یکی از سخنرانی هایم من اظهار داشتم که جنگ یک وحشت است، کشتن مردم بی گناه، فقر، بدبختی، فروپاشی اقتصادی و فروپاشی حاکمیت قانون است.

من اطمینان دارم که این روزهای دشوار مردم افغانستان برای همیشه دوام نخواهد داشت و امیدوارم که در پایان، عقل سلیم در افغانستان حاکم شود، صلح و ثبات در این کشور همسایه برقرار شود و ما روابط جامع را با این کشور همسایه و دوست تقویت و گسترش خواهیم داد.

به مدت 30 سال، تاجیکستان بدون غرض در برقراری صلح و پیشرفت اقتصادی و اجتماعی در افغانستان همکاری کرده و آماده ادامه این کار است.

در ارتباط با اوضاع ناپایدار در منطقه، من بار دیگر به مردم تاجیکستان تاکید می کنم که ما باید آماده حفاظت از صلح و ثباتی باشیم که با هزینه های زیاد، ثبات سیاسی، وحدت ملی و امنیت کشور و مردم خود به دست آوردیم.

زیرا حفاظت از امنیت کشور و حفاظت از نظم عمومی مقدس ترین، مهمترین و اولویت ترین کار برای ما است و ما این کار را به هر قیمتی انجام خواهیم داد.

نیروهای مسلح، یعنی کلیه واحدهای نظامی و همچنین مامورین اجرای قانون کشور باید بالاترین سطح آمادگی رزمی را برای جلوگیری و مقابله با تهدیدهای واقعی و بالقوه تضمین کرده و اقدامات فوری و قاطع اضافی را در این راستا انجام دهند.

اولویت ما در شرایط دشوار کنونی، اول از همه، تامین حفاظت قابل اعتماد از مرزهای کشور و بسیج همه منابع در این مسیر است.

ما اعتقاد راسخ داریم که مرزبانان ما، یعنی مرزبانان شجاع خود، همچنان با افتخار به وظیفه مقدس خود، یعنی حفاظت قابل اعتماد از مرزهای کشورمان عمل می کنند.

صبح امروز، برای اولین بار در تاریخ تاجیکستان مستقل، 100 هزار نفر از نیروهای مسلح و نهاد های اجرای قانون و 130 هزار افسر و سربازان ذخیره بسیج، در مجموع 230 هزار نفر در چارچوب زنگ خطر آزمایش شدند و 20 هزار افسر و سربازان ذخیره بسیج علاوه بر این به مناطق مرزی تاجیکستان با جمهوری اسلامی افغانستان اعزام شدند تا واحدهای نظامی مرزبانان را دوباره پر کنند.

خوشحالم که می گویم این رویداد در سطح بالایی برگزار شد.

در این راستا، من می خواهم از رهبران و سربازان نیروهای مسلح، نهاد های اجرای قانون و به ویژه پرسنل منابع بسیج تشکر کنم.

همچنین می خواهم به شما یادآوری کنم که برای بالا بردن سطح حرفه ای و آمادگی رزمی واحدها باید تلاش بیشتری کرد.

در این شرایط، مهمترین وظیفه شما – سربازان نیروهای مسلح – این است که همیشه هوشیار و وفادار به سرزمین مادری، کشور و ملت باشید، دارای نظم آهنین، روحیه قوی، اراده قوی و عزم راسخ باشید.

شما هرگز فراموش نکنید که خدمات و شجاعت وفادارانه و میهن دوستانه شما همیشه توسط دولت و مردم تاجیکستان قدردانی خواهد شد.

نیروهای مسلح ما، یعنی فرزندان شجاع مردم تاجیک، بیش از یک بار در طول سی سال استقلال، شجاعانه و با افتخار به وظایف خود در قبال میهن، کشور و مردم تاجیک عمل کردند.

تامین امنیت کشور و جامعه، عشق به سرزمین مادری با تمام زندگی، دفاع شجاعانه از آن و وفاداری به ملت و کشور و مقدسات ملی خود وظیفه هر افسر و سرباز و همه نیروهای مسلح و هر فرد شریف جامعه است.

فقط فداکاری هر یک از ما به سرزمین مادری و مردم تاجیکستان، ما را در برابر همه تهدیدها و خطرات دوران مدرن محافظت می کند.

در این راستا، من یک بار دیگر از همه روسای نهادهای نظامی، اجرای قانون، افسران و سربازان شجاع و جوانان وطن پرست و وطن دوست کشور می خواهم که همیشه برای مراقبت از استقلال میهن، تامین امنیت ملی و امنیت آن هوشیار باشند.

من همچنین از هرکدام از شما – افسران و سربازان شجاع – می خواهم که همیشه در کنار یکدیگر باشید و در همه شرایط سخت از یکدیگر حمایت کنید.

برای تامین امنیت کشور و جامعه، حفاظت قابل اعتماد از مرزهای کشور، وظیفه کلیه دستگاه های دولتی و هر انسان عاقل کشور است که کمک های همه جانبه به نهادهای انتظامی ارائه دهند و در این راستا همکاری نزدیک با آنها ایجاد کنند.

دوباره تاکید می کنم که هر یک ما، برای حل وظایف باید از تمام توانای ها، قدرت و مهارت های خود را برای آموزش افسران و سربازان نیروهای مسلح با روحیه وفاداری به سوگند نظامی، شجاعت و محافظت قابل اعتماد استقلال و آزادی کشور مستقل صرف کنیم.

در این روند، بالا بردن سطح حرفه ای و آمادگی رزمی آنها در اولویت است.

من قاطعانه اعتقاد دارم که همه رهبران، کارمندان و ماموران اجرای قانون کشور در این جهان پر از رقابت شدید جهانی همیشه با اراده ای قوی و روحیه قوی آماده خواهند بود تا امنیت ملی، ثبات و صلح در جامعه را تامین کنند.

ما و شما باید افتخار کنیم که بعد از هزار سال یک میهن آزاد و یک کشور مستقل داریم.

امروز کشور مستقل تاجیکستان عضو تمام سازمان های بین المللی است و در همه کشورهای جهان صدای برابر دارد.

امروز، جامعه جهانی نه تنها تاجیکستان عزیز ما را می شناسد، بلکه از پیشنهادات و ابتکارات آن برای رسیدگی به مشکلات جهانی و منطقه ای پشتیبانی می کند و اقدامات مشخصی را برای اجرای آنها انجام می دهد.

ما باید قدردان این سرزمین مادری آزاد و این کشور مستقل باشیم و مانند چشم از نعمت بزرگ میهن داری و دولت داری پاسداری کنیم.

بار دیگر، من همه پرسنل نیروهای مسلح تاجیکستان و همه شما – افسران و سربازان غیور سرزمین مادری را صمیمانه به مناسبت عید بزرگ ملی – 30-مین سالگرد استقلال دولتی تبریک می گویم.

پیش از هر چیز برای شما آرزوی سلامتی و موفقیت در انجام وظیفه مقدس فرزندی، رسالت جوانمردی و وظایف بسیار مهم و مسئولیت پذیر شما را دارم.

باشد که همیشه فرزندان سالم و پیروز، باشکوه سرزمین مادری و مدافعان شجاع تاجیکستان مستقل باشید.