Камол Насрулло: Чакомаи Ваҳдати миллӣ

Июнь 23, 2016 15:13

Душанбе, 23.06.2016. /АМИТ “Ховар”/. Ваҳдати миллӣ  беҳтарин дастовари миллати тоҷик дар тӯли таърихи пурмоҷарову пурпечутоби ӯст. Ҳатто Истиқлолият, ҳатто озодии мо танҳо дар ҳолаи булӯрини  Ваҳдати  миллӣ арзиш ва дурахши оламгир метавонад дошта бошад.
Илми мо, дониши мо, фарҳанги мо, ҳунари мо, таърихи мо, ойинҳои башардӯстонаи халқи мо  гузаштаи пурифтихори миллати мо бо ҳамин  Ваҳдати миллӣ ва ягонагии бегазанди  халқамон арзиши башарӣ пайдо мекунанд.
Дар ин дунёи пурмоҷаро наметавон бе ваҳдати миллӣ ояндаи миллӣ ба даст овард.
Ваҳдати миллӣ бовари мо, сипари  мо, зафари мост. Ҳамин Ваҳдати миллӣ миллати мо, халқи мо, кишвари моро аз вартаҳои фалокатҳо наҷот дод.  Таърих, қисмат, сарнавишт миллати моро ба ҷое овард, ки охирин умед, охири дасти наҷотбахши хирад дар канори вартаҳои нестиву ҳалокат ҳамин ваҳдати миллӣ буд. Ҳамин гулӯлае, ки ҳеҷ путку сандоне наметавонанд онро шикаст, ҳамин рӯдборе, ки ҳеҷ садде наметавонад роҳашро бубаст. Ҳамин ресмони ихлосу имоне, ки чун шарёни ниҳоди мо ҳеҷ боди фалокате онро наметавонад гусаст. Бале, наҷоти мо ваҳдати миллист!
Агар мо аз Ватани азиз ва муқаддаси  худ, аз миллати некманиш ва хайртинати худ, аз мавҷудияти дурахшони ӯ умед дошта бошем, бояд ҳамин дастоварди бебаҳои худро мисли шарафи худ, мисли нангу номуси худ якдилу якҷон аз сари имон нигаҳбонӣ ва ҳимоят ва дар пояш ҷонфишонӣ кунем. Қалъаи  амнияте, ки моро аз ҳама фалокатҳо дар канор  хоҳад гирифт, ҳамин ваҳдати миллист.
Сабақи таърих ин аст, ки миллати тоҷик ҳарчи дар рӯзгори мозии худ бохт, аз парокандагиву парешониаш бохт. Борҳову борҳо таърих моро сабақ додааст ва ахиран дар оғози Истиқлолият моро ба ҷабҳаҳо ҷудо кардаву боз сабақ дод, ки наҷоти мо дар ягонагист.
Мавзӯи Ваҳдат, мавзӯи ҳарфу сухан нест. Мавзӯи Ваҳдат мавзӯи амал аст.
Вақте мо ваҳдати миллиро тантана мекунем, ин хуб аст, лекин хубтар ин аст, ки ваҳдати миллии дар мо тантана кунад, ваҳдати миллӣ моро тантана кунад.
Ваҳдат гуфтан кам аст, бо ваҳдат будан даркор аст!

Ҳаёт аз ваҳдат аст

“Баргу сози коинот аз ваҳдат аст,
Андар ин олам ҳаёт аз ваҳдат аст”1.

Гул ба гул бо ҳам гулистон гаштаанд,
Рӯи хандону нишот аз ваҳдат аст.

Месароям ман суруди бахтро,
Дар мақоми ман баёт аз ваҳдат аст.

Таъми озодӣ зи шаҳди якдилист,
Ин набот андар набот аз ваҳдат аст.

Мебарад  ин раҳ ба сӯи васли ёр,
Чунки дар роҳам работ аз ваҳдат аст.

Соҳиби худ гаштаму иқболи худ,
Бахти некамро барот аз ваҳдат аст.

Ҳар гаҳе бо пайки пирӯзии худ,
Рӯ ба Ҳақ  орам, салот аз ваҳдат аст.

Кохи шаъну эътибори худ манам,
Чунки дар ҷонам субот аз ваҳдат аст.

Ваҳдат,омад аз фалокатҳо раҳонд,
Миллати моро наҷот аз ваҳдат аст.
__________________________
1.    Байт аз Муҳаммад Иқбол

 

Ваҳдато, идат муборак,ваҳдато!

Ваҳдато, идат муборак, ваҳдато!
Нусрато, идат муборак, нусрато!

Зоди озодӣ муборак, дӯстон,
Шодии шодӣ муборак, дӯстон!

Ориёно, хоки ҳасрат, хоки ёд,
Марги Сӯҳробат ба ёдат бод, бод!

Эй замини шеър, эй мулки суруд,
Сарзамини родмардиву дуруд!

Сабзаи хоки каён аз нав шукуфт,
Эй Аҷам, дигар намебоист хуфт!

Табли ваҳдат зан ба роҳи ростон!
Пайки зардуштӣ расид аз бостон!

Ваҳдато, идат муборак, ваҳдато!
Нусрато, идат муборак нусрато!

Миллати мо табли ваҳдат мезанад,
Табли пирӯзиву нусрат мезанад!

 

  Ваҳдат

Ғайри ваҳдат роҳи дигар нест, нест!
Шамси дигар, моҳи дигар нест, нест!

Чист Ваҳдат? Осмони поки мост!
Ҳастии хуршед дар афлоки мост!

Баҳри мо ваҳдат ҳисори боварист,
Зиндагимон дар мадори боварист.

Ҳиммате, к-аз як гиребон сар бизад,
Миллате, к-аз як дилу ҷон сар бизад.

Парчами пирӯзии мо ваҳдат аст,
Рӯзи неку рӯзии мо аз ваҳдат аст!

Июнь 23, 2016 15:13

Хабарҳои дигари ин бахш

РУШДИ САЙЁҲӢ ДАР БАДАХШОН. Сабзазорҳои алпӣ, биёбонҳои баландкӯҳ, дарёҳои тезҷараён ва кӯлҳои мусаффои он назаррабо мебошанд
Ба пешвози 700-солагии Ҳофизи Шерозӣ дар Тоҷикистон барномаҳои фарҳангию маърифатӣ доир мешаванд
ҚОНУНИ ТАНЗИМ — НАМУНА БАРОИ КИШВАРҲОИ МИНТАҚА. Дар давраи амали ин қонуни миллӣ беш аз 12 миллиард сомонӣ сарфа шудааст
ШАҲРИСТОНИ ҲУЛБУК. Бозёфтҳои аз ин ёдгорӣ пайдогардида намунаи санъати олии ҳунармандӣ буда, нотакрор мебошанд
РӮЗИ БАЙНАЛМИЛАЛИИ МУҲИТИ ЗИСТ. Баҳодур Шерализода: «Ҷомеаи ҷаҳон Тоҷикистонро ҳамчун давлати ташаббускор дар соҳаи обу иқлим ва ҳифзи пиряхҳо эътироф намудааст»
Тоҷикистон ба рушди устувори муносибатҳои дуҷониба ва бисёрҷониба бо давлатҳои иштирокдори ИДМ аҳамияти махсус медиҳад
Душанбе ба майдони муколамаҳои густардаи масоили ҷаҳонии экологӣ табдил ёфт
Ҳадафи ташаббусҳои ҷаҳониии Президенти Тоҷикистон рафъи норасоии об дар саросари дунё ва пешгирии хатарҳои камобӣ мебошад
«Шоҳнома»-и Фирдавсӣ бояд машъалафрӯзи ҳар хонадони тоҷик бошад ва анъанаи неки шоҳномасароӣ барқарор шавад
ҒИЗОИ СОЛИМ. Дар фасли тобистон кадом таомҳоро бояд истеъмол намуд?
Падару модар дар таълиму тарбияи кӯдак чӣ ҳуқуқ ва уҳдадорӣ доранд?
Кӯдаконро аз иттилооти ба саломатӣ ва инкишофи онҳо зараровар ҳифз бояд намуд