Пешвои миллат – поягузори Тоҷикистони соҳибистиқлол
ДУШАНБЕ, 15.11.2025 /АМИТ «Ховар»/. Мардуми шарифи Тоҷикистон аз соҳибихтиёрию соҳибистиқлолӣ ва дастовардҳои бузурги давлати соҳибистиқлоли худ ифтихор мекунанд ва дар ҳар лаҳза номи нек ва хизматҳои шоистаи Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмонро бо ифтихору сипос ба забон меоранд. Зеро маҳз бо роҳбарӣ, сиёсати хирадмандона ва заҳматҳои шабонарӯзии ин марди хирадманд Ҷумҳурии Тоҷикистон аз роҳи пурпечутобу душвори таърих гузашта, ба давлати озоду ором, пешрафта ва соҳибэътибор табдил ёфт.
Тавсифи заҳматҳои шабонарӯзии Пешвои миллат ва дар мақола ва ё як китоб ҷой додани он ғайриимкон аст. Давлати тозаистиқлолро аз ҷанги шаҳрвандӣ наҷот бахшидан кори саҳлу осон набуд, маҳз заҳматҳои хастагинопазир ва шабонарӯзии ин марди хирадманд буд, ки мо насли имрӯза ба чунин шодию нишот ва мамлакати амнтарин расидем. Маҳз талошу ҷасорати Пешвои миллат ва иродаи устувори ин абармарди сиёсати ҷаҳонӣ буд, ки сулҳи комил дар мамлакат барқарор гардид. 27 июни соли 1997 Созишномаи умумии истиқрори сулҳ ва ризоияти миллӣ ба имзо расид ва дар саҳифаҳои нави таърихи ин миллати куҳанбунёд бо ҳарфҳои заррин сабт шуда, Тоҷикистонро ба сӯи ваҳдат, бародарӣ ва ҳамзистии осоишта раҳнамун сохт.
Пешвои миллат баъди дар Иҷлосияи 16-уми Шурои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон Раиси Шурои Олӣ интихоб гардиданашон дар ҳамон рӯзҳои вазнин ба мардуми азияткашидаи тоҷик бо азми устувор иброз намуданд, ки «ман ба шумо сулҳ меоварам». Ин суханҳои ҳикматомӯз ва ояндадори Пешвои миллат аз рӯзи аввал ба мардум умед бахшида, тарсу ҳарос ва сиёҳиро аз қалби мардум дур намуданд. Иҷлосияи 16-уми Шурои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон барои мардуми шарифи Тоҷикистон аз ҳама ҷиҳат дастоварди нодири таърихӣ аст. Давоми 33 сол мақому манзалати ин иҷлосия сол ба сол боло рафта, ҳама хурду бузурги мамлакат имрӯзи босаодати ҷумҳуриро аз ин иҷлосия ва роҳбари арзандае, ки дар он интихоб карда шуд, медонанд. Ин бе асос набуда, маҳз дар ин иҷлосияи тақдирсоз дар баробари интихоби роҳбари арзандаи халқу миллат зери роҳбарии Пешвои миллат рамзи муқаддаси миллӣ — Парчами давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон ҳамчун воситаи асосии сарҷамъкунандаи кулли сокинони Ҷумҳурии Тоҷикистон тавассути озмун интихоб карда карда шуд.
Баъди интихоби Роҳбари давлат ва Парчами давлатӣ дар Иҷлосияи тақдирсози миллат 28 декабри соли 1993 Нишони давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон интихоб карда шуд. Зери роҳбарии муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон – сарвари кордон ва поквиҷдон 7 сентябри соли 1994 Суруди миллии Ҷумҳурии Тоҷикистон интихоб карда мешавад. Он ҳамчун рамзи муқаддаси миллӣ ва сарҷамъию муттаҳидии мардум дар он рӯзҳои вазнин дастоварди бузург ба ҳисоб мерафт. То имрӯз мардуми шарифи Тоҷикистон бо ифтихору сарфарозӣ онро месароянд ва он давлати моро дар хориҷа муаррифӣ менамояд.
Бо заҳматҳои хастагинопазири Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон 6 ноябри соли 1994 Конститутсияи Ҷумҳурии Тоҷикистон ба тариқи раъйпурсии умумихалқӣ қабул карда шуд. Дар асоси он ҳама шохаҳои фалаҷгардидаи идоракунии давлат барқарор гардида, зина ба зина барои бартараф намудани харобаҳои ҷанги шаҳрвандӣ ва ба ватан баргардонидани гурезагон тадбирҳои мушаххас андешида шуданд. Имрӯз Ҷумҳурии Тоҷикистон дар байни кишварҳои ҷаҳон бо сиёсати устувори дохилӣ ва берунӣ, суботи сиёсӣ ва якпорчагии миллӣ эътироф шудааст.
Баъди бартараф намудани харобаҳои ҷанги шаҳрвандӣ ва ба ватан баргардонидани гурезаҳои иҷборӣ зери роҳбарии Президенти мамлакат стратегияҳои миллӣ қабул гардида, Ҷумҳурии Тоҷикистон ба давлати рушдкунанда табдил ёфт. Садҳо иншооти энергетикӣ, роҳу пулҳо, мактабҳо, беморхонаҳо ва корхонаҳои саноатӣ бунёд гардиданд. Аз ҷумла, сохтмони Неругоҳи барқи обии «Роғун» — иншооти аср, ки рамзи худшиносӣ ва ифтихори миллии мардуми Тоҷикистон мебошад, марҳила ба марҳила ба кор андохта шуда, Тоҷикистон ба воситаи он ба ҳадафи стратегии худ, ки расидан ба истиқлолияти энергетикӣ мебошад, ноил мегардад.
Дар даврони соҳибистиқлолӣ Президенти Тоҷикистон ҳамеша таъкид менамоянд, ки ояндаи давлат аз сатҳи маърифати насли ҷавон вобаста аст. Бо ҳамин сабаб соҳаҳои маориф ва илм зери таваҷҷуҳи доимии Роҳбари давлат қарор доранд. Дар ин давра садҳо муассисаҳои таълимӣ, донишгоҳҳои нав ва марказҳои илмӣ таъсис ёфтанд. Ғайр аз ин, эҳёи арзишҳои миллӣ, забон, фарҳанг, анъанаҳо ва мероси ниёгон яке аз самтҳои муҳими сиёсати фарҳангии Пешвои миллат мебошад, ки дар ин давра рушди бемайлон касб намуд.
Бо ибтикори Пешвои милллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон Тоҷикистон бо 186 кишвари ҷаҳон муносибатҳои дипломатӣ барқарор намуда, ба узвияти созмонҳои бонуфузи байналмилалию минтақавӣ, аз ҷумла Созмони Милали Муттаҳид, Созмони амният ва ҳамкорӣ дар Аврупо, Созмони ҳамкории Шанхай ва Иттиҳоди Давлатҳои Мустақил дохил шуд.
Бо ташаббусҳои созандаи Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон масъалаҳои ҷаҳонии об ва экология дар сатҳи байналмилалӣ баррасӣ гардида, Тоҷикистон ҳамчун пешоҳанги ҳалли мушкилоти об дар ҷаҳон шинохта шудааст.
Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ҳамеша таъкид менамоянд, ки «инсон арзиши олитарин аст». Ба ин хотир, сиёсати иҷтимоӣ — дастгирии қишрҳои осебпазир, муҳоҷирони меҳнатӣ, занон, ҷавонон ва пиронсолон дар меҳвари фаъолияти давлат қарор дорад.
Имрӯз Тоҷикистон таҳти роҳбарии Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон бо қадамҳои устувор ба сӯи рушди тараққиёт, иқтисоди “сабз”, технологияҳои нав ва зиндагии шоистаи мардум пеш меравад. Заҳмат, садоқат ва хидматҳои софдилонаи Президенти мамлакат барои ҳар шаҳрванди ҷумҳурӣ намунаи ибрат ва мактаби воқеии ватандӯстист.
Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ба манзури заҳматҳои шабонарӯзӣ дар самти фурӯ нишондани алангаи ҷанги бародаркуш дар мамлакат ва дипломатияи оламшумул 25 августи соли 2011 бо қарори махсуси Шурои Аврупо бо унвони баланди ҷаҳонӣ «Пешвои асри XXI» лоиқ дониста шуданд. Онро Президенти Шурои Аврупо оид ба равобити байналмилалӣ Антон Караҷа ба Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон тақдим намуд.
Дар заминаи пешниҳоди ҷомеаи шаҳрвандӣ, гурӯҳи олимон ва мақоми олии қонунгузори мамлакат — Парлумони Тоҷикистон зимни ворид намудани тағйиру иловаҳо ба Конститутсияи Ҷумҳурии Тоҷикистон ба хотири арҷгузорӣ ба заҳматҳои шабонарӯзии Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон ба муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон 22 майи соли 2016 ба тариқи раъйпурсии умумихалқӣ унвони олии Ҷумҳурии Тоҷикистон- Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат дода шуд.
Ин баҳои баланд аз ҷониби ҷомеаи ҷаҳонӣ ва кулли сокинони мамлакат нисбат ба Пешвои муаззами миллат боиси ифтихори тоҷикону тоҷикистониён буда, арҷгузориву эҳтиром ба заҳматҳои шабонарӯзӣ ва хастагинопазири Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон мебошад.
Миршакар ҶАЛОЛЗОДА,
Қиёмиддин ДАВЛАТЗОДА,
вакилони Маҷлиси намояндагони
Маҷлиси Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон








ЭМОМАЛӢ РАҲМОН — ПЕШВОИ СОҲИБМАКТАБ ВА СИЁСАТМАДОРИ ҶАҲОНӢ. Эҳдо ба Рӯзи Президенти Тоҷикистон
МАСЛИҲАТИ МУТАХАССИС. Консерваҳои сарпӯшашон дамида ва зангзадаро набояд истеъмол кард
Президенти Тоҷикистон давоми се даҳаи истиқлол тавонистанд давлатро ба пояи устувори иқтисодӣ ва маънавӣ расонанд
ИҶЛОСИЯИ XVI ШУРОИ ОЛӢ- ЗАМИНАИ ТАЪСИСИ МАКТАБИ СИЁСИИ ПЕШВОИ МИЛЛАТ. Эҳдо ба Рӯзи Президент
РӮЗИ ПРЕЗИДЕНТ-ҶАШНИ ИФТИХОРИ МИЛЛӢ. Президенти Тоҷикистон миллати тоҷикро дар давраи ниҳоят мушкили сиёсӣ соҳибдавлат гардониданд
Нақши Президенти Тоҷикистон дар бунёди низоми муосири идоракунии давлатӣ назаррас аст
Дилноза Аҳмадзода: «Сармоягузории давлат ба рушди зеҳнии кӯдакон ва наврасон ин сармоягузорӣ ба ояндаи миллат мебошад»
ЭМОМАЛӢ РАҲМОН-МЕЪМОРИ ФАРДОИ ДУРАХШОНИ ТОҶИКИСТОН. Эҳдо ба Рӯзи Президент
16 НОЯБР- РӮЗИ ПРЕЗИДЕНТИ ТОҶИКИСТОН. Эмомалӣ Раҳмон шахсияти нодири сиёсӣ ва меъмори сулҳу субот дар давлати навини тоҷикон мебошанд
Баҳри пешгирии гепатити вируси «А» чӣ бояд кард? Пеш аз ҳама риояи ҳатмии қоидаҳои беҳдошти шахсӣ зарур аст
САҲМИ ПРЕЗИДЕНТИ ТОҶИКИСТОН ДАР ТАКМИЛИ ФОНДИ ОСОРХОНАИ МИЛЛӢ БУЗУРГ АСТ. Эҳдо ба Рӯзи Президент
ЭМОМАЛӢ РАҲМОН ВА РУШДИ ДАВЛАТДОРИИ МИЛЛӢ. Эҳдо ба Рӯзи Президенти Тоҷикистон






