БАРҚИЯИ ШОДБОШ

Дар он, аз ҷумла, гуфта мешавад: «Александр Григоревичи мӯҳтарам, Шумо ва тамоми мардуми Белорусияро ба муносибати иди миллии мамлакататон самимона ва бо камоли қаноатмандӣ табрик намуда, орзуҳои беҳтарини худро иброз медорам. Тоҷикистон ба қадри муносибатҳои анъанавии мустаҳками тӯлонӣ ва самимонаи дӯстона мерасад, ки халқҳо ва давлатҳоямонро ба ҳамдигар наздиктар месозанд. Боварӣ дорам, ки мо ба туфайли ҷидду ҷаҳдҳои муштаракамон ҳамкории мамлакатҳоямонро ба дараҷаҳои сифатан нав бароварда метавонем. Тоҷикистон тайёр аст, ки барои равнақу ривоҷи онҳо ба манфиати давлатҳо ва халқҳоямон ҳамаи тадбирҳои заруриро андешад. Александр Григоревичи мӯҳтарам, аз фурсати мусоид истифода бурда, ба Шумо саломатӣ, хушбахтӣ, барори кор ва ба халқи бо мо дӯсти Белорусия зиндагии фараҳмандона ва сулҳу осоиш орзу менамоям».