Пешвои миллат -рамзи ваҳдат, сулҳ, озодӣ ва пояи истиқлоли давлатии Тоҷикистон аст
ДУШАНБЕ, 14.11.2025 /АМИТ «Ховар»/. Навиштани сухан дар бораи Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон на танҳо ифодаи эҳтирому миннатдорӣ, балки ифтихори бузург барои ҳар фарди ватандӯст мебошад. Зеро ҳар ҷумлае, ки бо номи ин шахсияти таърихӣ оро ёбад, руҳи ҳар тоҷикро болида мегардонад, қалбҳоро пур аз ифтихор ва муҳаббат ба Ватан менамояд. Номи Пешвои миллат — рамзи ваҳдат, сулҳ, озодӣ ва пояи истиқлоли давлатии мост.
Пешвои хирадманду адолатпарвар муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон бо зеҳни расо, иродаи қавӣ ва дилсӯзии беандоза ба мардум тавонистанд давлатеро, ки аз гирдоби ҷанг, парешонӣ ва нобасомонӣ гузашта буд, ба роҳи сулҳу субот, созандагӣ ва тараққӣ оваранд. Имрӯз Тоҷикистони азизи мо бо сиёсати оқилонаи Пешвои миллат аз як давлати пас аз ҷанг ба мамлакати мустақил, ҳуқуқбунёд ва рӯ ба рушд табдил ёфтааст.
Ҳар иқдоми Пешвои миллат нишонаи садоқат ба халқу Ватан, намунаи ибрати ватандӯстӣ ва ҷавонмардист. Бо роҳбарии ин шахсияти нодир миллати тоҷик аз вартаи нобудӣ ба сӯйи фардои дурахшон, аз парешонӣ ба ваҳдат ва аз заъф ба қудрат расид. Имрӯз бо ифтихор мегӯем, ки Тоҷикистони соҳибистиқлол бо шарофати меҳнату ҷонфидоии Пешвои миллат ба кишвари сулҳ, дӯстӣ ва рушд табдил ёфтааст.
Бо шарофати андешаи созанда ва сиёсати хирадмандонаи Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон Тоҷикистони азиз роҳи мустақили рушди худро пайдо намуд. Имрӯз дар саросари мамлакат бунёдкорию ободонӣ ба ҳукми амал даромада, симои ватан бо қадамҳои устувори давлатсозӣ ва навандешӣ тағйир меёбад. Роҳҳои нав, неругоҳҳои барқӣ, корхонаҳои саноатӣ, мактабҳо, бемористонҳо, муассисаҳои илмӣ ва фарҳангӣ — ҳамаи ин меваи заҳматҳои пайгиронаи Сарвари давлат мебошанд, ки бо дилу ҷон барои ободии ин сарзамин кӯшидаанд.
Эмомалӣ Раҳмон на танҳо роҳбари сиёсӣ, балки меъмори воқеии давлатдории навини тоҷикон мебошанд. Маҳз ба туфайли ҷасорати сиёсӣ, дурбинӣ ва иродаи қавияшон сулҳу суботи миллӣ дар Тоҷикистон барқарор гардид. Пешвои миллат тавонистанд халқи парокандаю азияткашидаи тоҷикро муттаҳид созанд, дар дили мардум руҳи ватандӯстиро бедор намоянд ва орзуи садсолаҳои мо — расидан ба истиқлолу худшиносиро ба воқеият табдил диҳанд.
Имрӯз номи Пешвои миллат ҳамчун рамзи сулҳ, ваҳдат ва эҳёи давлати тоҷикон дар саҳифаҳои таърих бо ҳарфҳои заррин сабт гардидааст. Муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон роҳнамои роҳи дурусту равшан буда, миллати моро ба сӯйи фардои дурахшон мебаранд. Зери парчами ваҳдату истиқлол халқи тоҷик бо иттиҳоду ҳамбастагӣ ба сӯи ҷомеаи адолатпарвару пешрафта қадам мегузорад.
Ҳар фарзанди Тоҷикистон имрӯз ифтихор дорад, ки чунин Пешво, чунин роҳнамо ва муҳофизи давлату миллат дорад. Сухану амал, сиёсати дохиливу хориҷӣ, дидгоҳи хирадмандонаи Эмомалӣ Раҳмон барои ҳар тоҷики ҷаҳон сабақи ватандӯстӣ, инсондӯстӣ ва садоқат ба ормонҳои миллӣ мебошад. Пешвои миллат барои ҳар шаҳрванди мамлакат намунаи инсонеянд, ки аз муҳаббат ба Ватан ва масъулият ба сарнавишти миллат неру мегиранд. Бо кору пайкорашон руҳи худшиносӣ, ифтихори миллӣ ва эҳсоси якпорчагии давлат дар дилу ҷони мардум бедор мегардад.
Имрӯз мардуми тоҷик бо ифтихору боварӣ ба ояндаи худ менигаранд. Ин итминон аз он аст, ки Тоҷикистон зери роҳбарии Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон бо қадамҳои устувор ба сӯи рушду камол ва ободию пешрафт пеш меравад. Ҳар дастоварди давлат — самари заҳматҳои шабонарӯзӣ, кордонию ҷасорати сиёсӣ ва меҳри беандозаи Пешво ба миллат мебошад.
Пешвои миллат барои ҳар сокини мамлакат намунаи шахсияти ватандӯст, худогоҳ ва созанда мебошанд. Пешво ба мо сабақ доданд, ки бо меҳнат, иттифоқ ва дониш метавон давлатро аз нав бунёд кард, номаи таърихро бо ифтихор навишт ва дар ҷаҳон ҷойгоҳи шоиста пайдо намуд. Бо шарофати сиёсати хирадмандонаашон Тоҷикистон имрӯз ҳамчун давлати сулҳпарвар, соҳибистиқлол ва амн дар арсаи ҷаҳонӣ шинохта шудааст.
Мо — фарзандони даврони истиқлол ифтихор дорем, ки шоҳиди замоне ҳастем, ки орзуи ниёгон ба ҳақиқат табдил ёфт. Ҳар тоҷики ватанпарвар дар дил эҳсос мекунад, ки номи Эмомалӣ Раҳмон — рамзи иттиҳод, неруи миллӣ ва пояи давлатдории муосир аст.
Бигузор дар зери парчами ваҳдат, сулҳ ва истиқлол бо роҳнамоии Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон Тоҷикистони азизи мо боз ҳам шукуфон гардад, ситораи бахти миллат дурахшонтар битобад ва садои тоҷикон дар олам ҳамеша бо ифтихор танинандоз шавад!
Қодириён Мадина Аъламхон,
Донишгоҳи миллии Тоҷикистон








ЭМОМАЛӢ РАҲМОН ВА РУШДИ ДАВЛАТДОРИИ МИЛЛӢ. Эҳдо ба Рӯзи Президенти Тоҷикистон
Прокурори ноҳияи Исмоили Сомонӣ: «Эмомалӣ Раҳмон -абармарде, ки бо матонат, шуҷоат ва нангу номус давлату миллатро наҷот бахшиданд»
РӮЗИ БАЙНАЛМИЛАЛИИ МУБОРИЗА БО ДИАБЕТИ ҚАНД. Чаро солҳои охир гирифторони ин беморӣ бештар шудаанд?
ЗИЁИЕ ОЗОДИХОҲ, САРАФРОЗ ВА ШАРАФМАНД
ЭМОМАЛӢ РАҲМОН — ПЕШВОИ СОЗАНДАИ ТОҶИКИСТОНИ СОҲИБИСТИҚЛОЛ. Эҳдо ба Рӯзи Президент
Директори Агентии «Тоҷикстандарт»: Садоқат ба Президент, садоқат ба Ватан аст!
ПЕШВОИ РАЪИЯТПАРВАРИ МИЛЛАТ. Эҳдо ба Рӯзи Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон
ИМРӮЗ-РӮЗИ БАЙНАЛМИЛАЛИИ НОБИНОЁН. Ҳар инсон бояд соле на камтар аз ду маротиба аз назорати табиби чашм гузарад
РӮЗИ БАЙНАЛМИЛАЛИИ НАКӮКОРӢ. Эҳтиром ва некиро аз кӯдакӣ омӯзонем, то ояндаро бо амалҳои хуб бисозем
ПАДИДАИ ПЕШВО ДАР ТОҶИКИСТОН-АКСИ САДОИ ТАЪРИХ БА НИЁЗҲОИ СИЁСИИ МИЛЛАТИ ТОҶИК. Ба Рӯзи Президенти Тоҷикистон бахшида мешавад
Эмомалӣ Раҳмон -таҳкимбахши Истиқлолияти давлатӣ ва Пешвои ваҳдатофар
ҲАР РӮЗИ ФАЪОЛИЯТИ ЭМОМАЛӢ РАҲМОН ТАЪРИХСОЗИСТ. Андешаҳои академик Фарҳод Раҳимӣ бахшида ба Рӯзи Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон






