СУХАНРОНИИ Э. РАҲМОН ДАР ҶАЛАСАИ ҒАЙРИНАВБАТИИ ШӮРОИ ҶАМЪИЯТӢ

Суханронии Президенти Ҷумҳурии ТоҷикистонЭмомалӣ Раҳмон дар ҷаласаи ғайринавбатии Шӯрои ҷамъиятӣ 04-уми декабри соли 2009                  Мӯҳтарам аъзои Шӯрои ҷамъиятӣ !                   Мулоқоти навбатии мо дар даврае доир мегардад, ки дар ҷомеаи мо раванди созандагиву ободкорӣ беш аз ҳар вақта вусъат пайдо карда, мардуми мо ҳамаи захираву имкониятҳо ва саъю кӯшиши худро ба хотири истиқболи сазовори ҷашни бузурги миллӣ — 20-солагии истиқлолияти давлатии Тоҷикистон, ки 9 сентябри соли 2011-ум ҳамчун иди умумихалқӣ таҷлил мегардад, равона кардаанд.                     Зеро маҳз ба шарофати истиқлолият Ҷумҳурии Тоҷикистон дар арсаи байналмилалӣ мақоми шоиста пайдо кард ва ҳамчун узви комил ҳуқуқи ҷомеаи ҷаҳонӣ эътироф гардид. Вобаста ба ин, мехоҳам таъкид намоям, ки ҳоло дар дунё тақрибан ҳафт ҳазор қавму халқиятҳо маскунанд, вале на ҳамаи онҳо ҳуқуқи ҳамчун миллат ном гирифтанро касб кардаанд ва на ҳамаи онҳо соҳибдавлатанд.                     Вале Тоҷикистони азизи мо имрӯз узви Созмони Милали Муттаҳид ва бисёр ташкилоту созмонҳои бонуфузи байналмилалӣ мебошад.                     Дар айни замон, ҳар кадоми шумо хуб медонед, ки дар ин давраи ташаккулёбии давлату давлатдории худ халқ тоҷик чӣ санҷишҳои гаронро паси сар кард ва ба чӣ қадар мушкилоти сангин дучор омад. Ба саодати мардуми мо имрӯз дар кишварамон сулҳу оромӣ ва суботи сиёсӣ ҳукмфармост ва мо дар фазои ваҳдати миллӣ, рӯҳияи ягонаи миллӣ ва созандагӣ зиндагӣ дорем.                     Омодагии мардуми мо ба ҷашни мубораки миллӣ — 20-солагии истиқлолияти давлатӣ, ки барои кишвари мо санаи воқеан муқаддас аст, аз ҳоло оғоз гардидааст ва торафт вусъат мегирад.                      Ва дар ин марҳала аз ҳар фарди ватандӯст ва бонангу номуси ҷомеа беш аз пеш тақозо мешавад, ки бо дарки масъулияти шаҳрвандӣ ва нерӯи дучанд вазифаи худро дар назди Ватан ва халқи хеш адо намояд.                     Дар ин раванд нақшу мақоми Шӯрои ҷамъиятӣ бояд хеле муассир ва назаррас бошад, ҳизбҳоисиёсӣ, созмонҳои ҷамъиятӣ, ниҳодҳои миллӣ, ташкилоту созмонҳои ҷавонону занон, аҳли илм, аъзои иттиҳодияҳои эҷодӣ, хуллас кулли мардум бояд истиқлолият, ваҳдат, манфиатҳои давлату миллатро аз ҳамаи манфиатҳои гурӯҳию ҳизбӣ волотару афзалтар гузоранд.                      Итминони комил дорам, ки Шӯрои ҷамъиятӣ тамоми нерӯи зеҳнии худро ба таблиғ и дастовардҳои замони истиқлолият равона сохта, дар баланд шудани сатҳи маърифату маънавиёт ва фарҳанги сиёсии ҷомеа, таҳкими ваҳдат ва худшиносии миллӣ, тарбияи мардум, алалхусус ҷавонон дар рӯҳияи ватандӯсти ва ифтихори миллӣ саҳми арзанда мегирад.                    Ҳозирини гиромӣ!                  Имрӯз фурсати муносибе фаро расидааст, ки дар ҷаласаи навбатии Шӯрои ҷамъиятии Тоҷикистон бо шумо сӯҳбати рӯбарӯ доир намоем.                    Пеш аз ҳама, бояд гуфт, ки дар давоми солҳои фаъолияташ шӯрои мазкур тавонист, ки ҳизбу ҳаракатҳои мухталиф, марказҳои фарҳангии ақаллиятҳои миллӣ, иттиҳодияву иттифоқҳои гуногун ва созмонҳои зиёди ғайриҳукуматиро ба ҳам биёрад ва сари як миз нишаста, масъалаҳои доғи ҷомеаро баррасӣ намояд ва ҷиҳати ҳалли онҳо пешниҳодҳои муфиду созанда манзур созад.                    Ман ҳамчун Раиси Шӯрои ҷамъиятӣ хоҳ бевосита ва хоҳ бавосита ҳамеша дар ҷараёни баҳсу мунозираҳои он, масъалагузориҳо ва пешниҳоду дархостҳои аъзои Шӯро қарор дорам.                    Маҳз ба шарофати ҳамин музокираҳо бисёр масъалаҳои мубрами ҳаёти ҷомеа роҳи ҳалли худро меёбанд, ба лоиҳаи қонунҳ о ва дигар асноди меъёрии ҳ уқ уқ ӣ тағ йироту иловаҳ о пешниҳ од мегарданд ва моҳ ияти санадҳ ои қ абулшуда ба мардум фаҳ монида мешавад.                     Баъзе ғ ояҳ ои созандае, ки дар асоси онҳ о фармону қ арор, барномаю консепсияҳ ои давлатӣ таҳ ия ва қ абул мегарданд, аз ҳ амин мубоҳ исаҳ ои Шӯрои ҷ амъиятӣ сарчашма мегиранд.                   Дар тӯ ли солҳ ои истиқ лолият мо бисёр шебу фарозҳо, пешрафту нобарориҳ о ва комёбиву мушкилотро аз сар гузаронидем. Аммо ҳ амеша як падидаи хайре моро ҳ амроҳӣ мекунад, ки дар лаҳ заҳ ои мушкили зиндагии мардуми мо ҳ избҳ о ва ташкилотҳ ои ғ айриҳ укуматӣ , сарфи назар аз мавқ еи сиёсии худ ба ҳ ам меоянд, муттаҳ ид мешаванд ва муштаракан ба рафъи проблемаҳ о иқ дом мекунанд. Ин воқ еан ҳ ам далели равшани хиради азалии мардуми тоҷ ик ва мояи ифтихори мо мебошад.                    Шӯ рои ҷ амъиятӣ аз замони таъсисёбиаш то ба имрӯз тавонист, ки вазифаи пурмасъулияти худро бо сарбаландӣ иҷро намояд.                    Ба фаъолияти он бисёр созмонҳ ои байналмилалӣ , аз ҷумла Созмони Милали Муттаҳид, Созмони Амният ва ҳамкорӣ дар Аврупо ва монанди инҳ о баҳ ои муносибу сазовор додаанд. Чунки то имрӯ з Шӯрои ҷ амъиятӣ , пеш аз ҳ ама, барои рушди ошкорбаёнӣ , плюрализми андеша, маданияти баҳ су мунозира ва ташаккули фарҳ анги сиёсиву ҳ уқ уқ ӣ нақ ши намоён бозидааст.                   Раванди ташаккули ҷ омеаи шаҳ рвандӣ ва ниҳ одҳ ои он асосан ба давраи соҳ ибистиқ лолии Тоҷ икистон рост меояд.                     Ниҳ одҳ ои гуногуни ҷ омеаи шаҳ рвандӣ дар давраи мушкилу ҳ ассоси таърихи навини кишвар ба вуҷ уд омада, дар чунин ташкилоти бонуфуз – Шӯ рои ҷ амъиятӣ муттаҳ ид гашта, дар ҳ амоҳ ангӣ бо сохторҳ ои давлатӣ ва ташкилотҳ ои байналмилалию ватанӣ ҷ иҳ ати густариши тафоҳ уми байниҳ амдигарӣ дар ҷ омеа, ҳ аллу фасли масъалаҳ ои мубрами рӯ з аз тариқ и муколамаи ҷ амъиятӣ талошҳ ои зиёд кардаанд.                     Ин, бегуфтугӯ , яке аз далелҳ ои фаро гирифтани табақ аву гурӯ ҳ ҳ ои ҳ арчи бештари ҷ омеа бо озодиҳ ои демократӣ дар давраи соҳ ибистиқ лолӣ мебошад.                     Як нуктаро тазаккур бояд дод, ки то ҳ анӯ з мафҳ уми ҷ омеаи шаҳ рвандиро мардуми мо ба пуррагӣ дарк накардаанд. Асосҳ ои ҳ уқ уқ ии ин падидаи нав ва нодири ҷ омеа, ки инсоният барои ноил гаштан ба он талош дорад, дар Конститутсияи мо дарҷ гардида, ташаккули он кафолат дода шудааст. Аслан гирем, ҷ омеаи шаҳ рвандӣ зодаи давлати демокративу ҳ уқ уқ бунёд мебошад ва дар навбати худ ҳ ар қ адаре, ки ҷ омеаи шаҳ рвандӣ инкишоф ёбад, давлати демократӣ ҳ ам ба ҳ амон андоза пеш меравад.                     Яке аз шартҳ ои ташаккули ҷ омеаи шаҳ рвандӣ ин аст, ки мақ омоти давлатӣ беасосу бедалел ба кори ташкилотҳ ои ғ айриҳ укуматӣ дахолат накунанд.                     Яъне сохторҳ ои ҷ омеаи шаҳ рвандӣ бояд берун аз бахши давлатӣ инкишоф ёбанд. Солҳ ои охир бинобар муҳ айё сохтани шароити мусоид аз ҷ ониби давлат иқ дому ташаббусҳ ои аҳ ли ҷ омеа низ афзоиш ёфт. Дар як муддати кӯ тоҳ ҳ ашт ҳ изби сиёсӣ ва зиёда аз 2000 иттиҳ одияҳ ои ҷ амъиятӣ ба вуҷ уд омаданд.                     Онҳ о дар баррасии бисёр масъалаҳ о бо давлат ҳ амкорӣ карда, дар ҳ алли мушкилоти ҷ омеа мусоидат менамоянд. Маҳ з аз ҳ амин хотир мо барои рушди минбаъдаи ҷ омеаи шаҳ рвандӣ тадбирҳ ои иловагиро амалӣ мегардонем.                   Имрӯ з Тоҷ икистон дар марҳ алаи созандагиву бунёдкорӣ қ арор дорад ва дар ин раванд мушкилоти иқ тисодиву иҷ тимоии мавҷ уда бояд давра ба давра ҳ аллу фасл карда шаванд. Шӯ рои ҷ амъиятӣ ва ташкилотҳ ои аъзои он, ки марҳ алаи ташаккули худро асосан аз сар гузарониданд, дар ин давра ҳ амчун як ҷ узъи муҳ им ва ҷ удонопазири ҷ омеа бо мавқ еи созандагии худ дар раванди демократикунонӣ ва эъмори ҷ омеаи шаҳ рвандӣ нақ ши муҳ им мегузоранд.                    Истифодаи ҳ амаҷ онибаи нерӯ и зеҳ нии ин созмон барои тавсеаи муколамаи шаффофу мустақ ими байни сохторҳ ои давлатӣ ва ҷ омеа бо мақ сади татбиқ и сиёсати давлати мо дар соҳ аҳ ои мухталифи ҳ аёт, бешубҳ а дар таъмини субот ва рушди муносибатҳ ои ҷ амъиятӣ мусоидат карда, пояҳ ои сулҳ у ваҳ дат ва оромии ҷ омеаро дар мамлакат боз ҳ ам мустаҳ кам мегардонад.                   Сулҳ у ваҳ дати миллӣ , ки имрӯ з дар кишвари мо пойдор аст, аз муҳ имтарин дастовардҳ ои даврони истиқ лолият буда, дар радифи дигар арзишҳ ои миллӣ барои ҳ ар яки мо азизу муқ аддас мебошад.                    Аз ин рӯ , ҳ ар як фарди бедордилу ватандӯ ст ва ҳ ар як иттиҳ одияи ҷ амъиятии кишвар, ки барояш обу хоки Ватан ва сарзамини аҷ додии мо қ адру манзалат дорад, бояд онҳ оро ҳ амчун гавҳ араки чашм ҳ ифз намояд ва ба хотири таҳ кими ҳ амбастагиву ягонагии миллат ҷ аҳ ду талош варзад.                     Вобаста ба ин, Ш?рои ?амъиятиро лозим аст, ки дар доираи сало?ият?ои худ фаъолтар амал карда, ҷ иҳ ати ба табақ а?ои гуногуни аҳ олӣ ҳ арчи пурраву васеътар фа?монда додани моҳ ияти сулҳ у ваҳ дати миллӣ , вазъияти имрӯ заи иқ тисодиву сиёсии мамлакат ва роҳ ҳ ои ҳ аллу фасли мушкилоти мавҷ уда к?шиш ба хар? ди?ад. Ин амр тақ озо мекунад, ки фаъолони Ш?ро бо мардуми касбу кори гуногун, бахусус ҷ авонон робитаи мустаҳ кам дошта бошанд ва бо онҳ о вох?риҳ ои доимӣ барпо намоянд.                       Ҳозирини гиромӣ !                       Ҳоло мехоҳ ам, ки дар атрофи масъалаи мубрами рӯ з – вазъи энергетикии кишвар ба таври мухтасар ибрози ақ ида намоям. Шумо медонед, ки мо дар фасли тирамоҳ у зимистон ҷ иҳ ати таъмини аҳ олӣ бо нерӯ и барқ хеле танқ исӣ дорем ва мардуми мо дар давоми 18 соли охир 5-6 моҳ ва баъзан аз ин ҳ ам бештар аз камбуди барқ азият мекашанд.                      Ва ин дар ҳ оле ки кишвари мо дар мавриди имкониятҳ ои истеҳ соли нерӯ и барқ и обӣ дар ҷ аҳ он мақ оми махсус дорад. Дар ҳ удуди Тоҷ икистон то 60 фоизи тамоми захираҳ ои оби Осиёи Марказӣ ҷ ой гирифтаанд ва аз лиҳ ози захираҳ ои барқ и обӣ мо дар ҷ аҳ он яке аз ҷ ойҳ ои аввалро ишғ ол мекунем. Вале мо то ба имрӯ з аз ин захираҳ ои фаровон ҳ амагӣ 5 фоиз истифода мекунем ва ҳ оло ба ду ҳ азор мегаватт, яъне зиёда аз 8-9 миллиард киловатт – соат нерӯ и барқ ниёз дорем.                       Вобаста ба ин, бори дигар таъкид карданӣ ҳ астам, ки дар мавриди истифодаи оқ илонаи ин захираҳ ои ғ ании обию барқ ӣ ҳ ам Тоҷ икистон манфиат мебардораду ва ҳ ам дигар кишварҳ ои минтақа.                      Дар айни замон ?укумати Тоҷ икистон тамоми қ увваро ба он равона кардааст, ки барои таъмини ҳ арчи беҳ тари аҳ олӣ бо нерӯ и барқ захираҳ ои энергетикии хешро ҳ амаҷ ониба ба кор андозад. Истифодаи пурраи захираҳ ои энергетикӣ , ки дар ҳ алли мушкилиҳ ои дар ин самт мавҷ уда мусоидат мекунад, барои мо на танҳ о яке аз самтҳ ои афзалиятнок, балки масъалаи ҳ аётан муҳ им ба шумор меравад.                     Аз ин лиҳ оз, сохтмони Нерӯ гоҳ и барқ и обии Роғ ун барои кишвари мо яке аз масъалаҳ ои стратегӣ ба ҳ исоб меравад. Зеро бе бунёди ин нерӯ гоҳ таъмини рушди босуботи иқ тисодиву иҷ тимоии мамлакат ва баланд бардоштани сатҳ у сифати зиндагии мардум ғ айриимкон мебошад.                      Сохтмони Роғ ун талаби замон, шарти асосии рушду тарақ қ иёти давлат ва ҷ омеаи мост. Инро ҳ ар як фарди ҷ омеа бояд дарк намояд. Бо дарназардошти ҳ амин нукта, мо сохтмони нерӯ гоҳ и Роғ унро майдони кору меҳ нати созанда ва ҷ абҳ аи зарбдори ободии Ватан эълон кардем.                      Бояд қ айд кард, ки бунёди чунин иншооти бузург дар таърихи Тоҷ икистон падидаи нав нест. Сохтмони нерӯ гоҳ и барқ и обии Норак, роҳ и мошингарди Душанбе-Хоруғ , азхудкунии водии Вахш ва Канали калони Фарғ она далели равшани меҳ нати созандаи падару бобоёни мо мебошад.                       Мо, насли имрӯ за, бояд ватандӯ стии худро собит сохта, бо заҳ мату фидокорӣ сохтмони ин иншооти бузург ва тақ дирсоз, инчунин дигар нерӯ гоҳ ҳ ои барқ и обӣ , аз ҷ умла «Нуробод-1», «Нуробод-2», «Шӯ роб», «Зарафшон» ва «Санобод»-ро ба анҷ ом расонем.                      Бовар дорам, ки мардуми шарафманду заҳ матпешаи мо бо истифода аз нерӯ и ақ лонию зеҳ нии созандаи худ барои расидан ба ин ҳ адафи умумимиллӣ саъю талошҳ ои худро дареғ нахоҳ анд дошт.  Вобаста ба ин, вазифаи аввалиндараҷ аи Шӯ рои ҷ амъиятӣ аз он иборат аст, ки моҳ ият ва аҳ амияти сохтмони нерӯ гоҳ и барқ и обии Роғ ун ва умуман ҳ амаи иншооти гидроэнергетикиро ба ҳ ар як фарди ҷ омеа фаҳ монад, то ҳ амватанони мо бори дигар дарк намоянд, ки Шӯ рои ҷ амъиятӣ ?амеша ва дар ҳ ар як лаҳ заи тақ дирсоз ҷ онибдори во?еии манфиатҳ ои миллӣ , ободонии мамлакат ва ҳ алли проблема?ои мураккабу таъҷ илан ҳ алталаби мардум буд ва ҳ аст.                    Ҳозирини мӯ ҳ тарам!                   Бояд гуфт, ки бисёрҳ изб? воқ еияти ҳ аёти имрӯ заи мо буда, барои ташаккулёбии ҷ омеаи демократ? ва ҳ уқ уқ бунёд мусоидат мекунад. Бисёрҳ изб?, ки талаботи ҷ омеаи имрӯ заи шаҳ рвандӣ мебошад, бештар ба арзиш?ои умумимилл? ва равандҳ ои демократии ҷ аҳ они муосир такя намуда, воситаи муҳ ими пешгирӣ аз зуҳ уроти авторитаризм ва волюнтаризм маҳ суб меёбад.                   Имрӯ з халқ и Тоҷ икистон хуб дарк намудааст, ки бисёр?изб? ва иштироки баробарҳ уқ уқ и ҳ избҳ ову иттиҳ одияҳ ои ҷ амъиятӣ дар ҳ аёти сиёсии кишвар, ки кафолати он дар қ онуни асос? зикр шудааст, воситаи муассири рушду такомули ҳ амаи соҳ аҳ ои зиндагии ҷ омеаи демократӣ мебошад.                     Чи тавре ки маълум аст, ташаккулёбии афкори омма доир ба гуногунандешӣ ва бисёрҳ избӣ , пеш аз ҳ ама аз фаъолияти барномавӣ ва иштироку мавқ еи ҳ избҳ о дар ҳ аётӣ сиёсиву и?тимоии ҷ омеа вобаста буда, метавонад боварии оммаро нисбат ба ин ё он ҳ изб та?йир ди?ад.                   Ҳоло, ки интихоботи парламент хеле наздик аст, мардум ба ин маъракаи муҳ им бо рӯ ҳ ияи худшинос? ва масъулияти баланд омодаг? мегирад.                     Нати?аи интихобот ва чорабиниҳ ои гузашта боиси дар ҳ аёти сиёсию и?тимоии мардум ба вуқ ӯ ъ пайвастани дигаргуни?ои куллие гардиданд, ки онҳ о афкори оммаро дар масъалаи ҳ уқ уқ ҳ ои сиёс?, иҷ тимоӣ ва фарҳ ангии ҷ омеа бедор намуда, барои пешрафти маданияти сиёсӣ замина гузоштанд.                    Иштироки васеи гурӯ ҳ ҳ ои гуногуни иҷ тимоӣ дар интихобот имконият меди?ад, ки ба мақ оми олии қ онунбарор шахсони дорои донишу таҷ рибаи зиёд, баландихтисосу кордон ва босалоҳ ияту обрӯ манд интихоб карда шаванд.                      Дар интихоботи дарпешистода ҳ амаи ҳ избҳ о инро бояд ба назар гиранд ва ҷ иҳ ати пешбарии номзадҳ о масъулияти баланд эҳ сос намоянд.                      Номзадҳ ои ба вакилӣ пешбарикардаи ҳ избҳ оро лозим аст, ки дар маъракаи пешазинтихоботӣ ва пас аз интихоб гардиданашон худро дар доираи меъёр?ои барномавии ҳ избҳ ояшон маҳ дуд нагардонида, фаъолияташонро аз ну?таи назари манфиатҳ ои милливу давлатӣ ба роҳ монанд.                      Дар назар бояд дошт, ки манфиатҳ ои миллии ҳ ар як давлату ҷ омеа пеш аз ҳ ама ҳ алли самараноки масъала?ои и?тимоиву и?тисодиро дарбар мегиранд. Аз ин рӯ , гуногунандешию бисёрҳ избӣ бояд дар чорчӯ баи ҳ амин андеша ташаккул ёфта, бо ҳ амин шакл зуҳ ур намояд. Зеро мо ҳ анӯ з дар оғ ози роҳ и бунёди давлати миллӣ ва демократӣ қ арор дорем.                  Ҳизбҳ ои сиёсӣ ва шаҳ рвандони алоҳ идае, ки барои соҳ иб шудан ба мандати намояндагӣ мубориза мебаранд, бояд пеш аз ҳ ама фаъолияти худро дар чорчӯ баи Конститутсия ва қ онунҳ ои амалкунанда, инчунин дар доираи одобу маданияти сиёсӣ ва таҳ аммулгароӣ ба роҳ монанд.                     Бовар дорам, ки ҳ ар як узви Шӯ рои ҷ амъиятӣ дар ин маъракаи интихоботӣ , хоҳ номзад ба намояндагӣ ва хоҳ тарафдори номзад бошад, бо дарки амиқ и масъулият барои дар сатҳ и баланди ташкиливу сиёсӣ гузаронидани он мусоидат хоҳ ад кард.                      Аз ин лиҳ оз, бояд тамоми шароити зарурӣ фароҳ ам оварда шавад, ки интихобот дар сатҳ и баланд, шаффофу озод гузашта, мардум намояндагони воқ еан арзандаи худро интихоб намоянд. Ман чун кафили озодиҳ ои воқ еии шаҳ рвандон риояи пурраи қ онуни интихобот ва таъмини моддиву маънавии онро аз мақ омоти иҷ роияи ҳ окимияти давлатии ҳ амаи зинаҳ о қ отеъона талаб намуда, барои дар фазои демократ? гузаштани интихоботи парламентӣ ва таъмини шаффофияти он тамоми кӯ шишро ба харҷ медиҳ ам.                      Таъкид месозам, ки фаъолияти мақ омоти давлат? бояд мутобиқ и ?онун сурат гирад ва дахолат кардан ба ҷ араёни интихобот, ба ?онуншикан? ва сохтакорӣ роҳ додан комилан манъ мебошад.                     Ин талабот аз ҷ умлаи меъёрҳ ои асосии баргузории демократии маъракаҳ ои интихоботӣ буда, иштироки фаъолона ва баробарҳ уқ уқ и ҳ избҳ ои сиёсиро дар он имконпазир мегардонад ва мо аз ин меъёр истиқ бол менамоем.                       Ман ҳ амчун Президенти кишвар шахсан манфиатдори шаффоф гузаштани интихобот ва ба вакилӣ интихоб шудани беҳ тарин фарзандони халқ мебошам. Вале як чиз мусаллам аст, ки шаффофияти баргузории интихобот аз мавқ еи фаъоли худи мардум ва ҳ изб?ои сиёсӣ низ вобастагии калон дорад.                    Ҳизбҳ ои сиёсӣ бояд дар байни мардум бошанд ва андешаҳ ои созандаи худро ба нафъи давлату Ватан ба халқ дуруст фаҳ монанд. қ обилияти ташкилотчигӣ , сат?и баланди ватанд?стӣ ва нерӯ и кадрии ҳ ар ҳ избро худи мардум эҳ сос мекунад ва баҳ о медиҳ ад, ки аъзои ин ё он ?изби сиёс? барои рушди ҷ омеа, ҳ имояи манфиатҳ ои миллат ч? са?ми воқ еӣ гузошта метавонад.                    Ҳозирини мӯ ҳ тарам!                    Мо ваҳ дату муттаҳ идии халқ ияту миллатҳ ои сокини мамлакатамонро, ки шаҳ рвандони баробарҳ уқ уқ и давлати Тоҷ икистон мебошанд, омили муҳ ими таъмини пешрафти ҷ омеа, тарғ иби дӯ стиву бародарӣ ва ҳ амдигарфаҳ мӣ медонем ва ин арзишҳ ои олии инсониро ҳ амаҷ ониба дастгирӣ менамоем.                   Дар мавриди фаъолияти Шӯ рои ҷ амъиятӣ гуфтаниам, ки шахсони мутасаддӣ дар хусуси он ба ман пайваста гузориш медиҳ анд ва ман дар ҷ араёни кор ҳ астам.                    Соли равон Шӯ рои ҷ амъиятӣ дар ҷ аласаҳ ои худ чандин масъалаи муҳ ими ҳ аёти иқ тисодиву иҷ тимоии кишвар, аз ҷ умла ташаккули ҷ омеаи шаҳ рвандӣ ва амнияти миллӣ , муҳ оҷ ирати меҳ натӣ , бехатарии экологӣ , фаъолияти ҳ избҳ ои сиёсӣ ва интихоботи парламент, инчунин истиқ лолияти энергетикии мамлакатро мавриди баррасӣ қ арор дод. Иштироки фаъоли Шӯ рои ҷ амъиятӣ дар чорабиниҳ ои Соли бузургдошти Имоми Аъзам ҳ ам қ обили қ айд аст.                    Инро низ бояд зикр кард, ки дар давоми сол аъзои Шӯ рои ҷ амъиятӣ як қ атор лоиҳ аҳ ои қ онунҳ ои аз ҷ ониби парламенти кишвар қ абулшударо мавриди муҳ окима қ арор дода, оид ба такмили мазмуну мундариҷ аи онҳ о хулосаҳ ои хешро пешниҳ од кардаанд.                     Аз ин лиҳ оз, ба аъзои Шӯ рои ҷ амъиятӣ барои кори пурмаҳ сул ва дастгирии ?укумат дар татбиқ и чорабиниҳ ои ба нақ ша гирифташуда миннатдории хешро изҳ ор менамоям.                      Вобаста ба ин, мехоҳ ам зикр намоям, ки мо бо мақ сади рушди минбаъдаи соҳ аи илму маориф, такон додан ба раванди истифодаи дастовардҳ ои навини илму технология дар иқ тисодиёти мамлакат ва дар ин замина таъмин намудани рушди босуботи он соли 2010-ро Соли маориф ва фарҳ анги техникӣ эълон кардем.                     Бовар дорам, ки дар ин самт низ Шӯ рои ҷ амъиятӣ ва ташкилотҳ ои узви он саҳ ми босазои худро хоҳ анд гузошт. Имрӯ з инкишофи илмҳ ои техникӣ ва ҷ орӣ кардани технологияҳ ои замонавӣ дар истеҳ солот аҳ амияти бузург дорад.                    Аз ин рӯ , тафаккури техникиву технологии наврасону ҷ авонони мо, ки дар марҳ алаи ташаккулёбӣ қ арор дорад, бояд рушд ва густариш бахшида шавад. Барои бунёди асосҳ ои шуури техникиву иқ тисодии ҷ омеа пеш аз ҳ ама илмҳ ои техникӣ ва дақ иқ ро ривоҷ додан зарур аст.                     Ҳамчунин, масъалаи истифодаи сарфакоронаи захираҳ ои об, барқ , газ ва имкониятҳ ои молиявии давлат, ташкили ҷ ойҳ ои нави корӣ , инкишофи соҳ аҳ ои асосии иқ тисодӣ , махсусан энергетика, саноат, кишоварзӣ ва бо ҳ амин роҳ таъмин кардани се ҳ адафи стратегӣ , яъне таъмини истиқ лолияти энергетикӣ , аз бунбасти коммуникатсионӣ раҳ оӣ бахшидани мамлакат ва ҳ ифзи амнияти озуқ аворӣ аз ҷ умлаи самтҳ ое мебошанд, ки дар соли оянда дар маркази диқ қ ати Шӯ рои ҷ амъиятӣ бояд қ арор гиранд.                     Дар марҳ алаи кунунӣ аз ҳ ар фарди ҷ омеа талаб карда мешавад, ки бо дарки масъулияти шаҳ рвандӣ ва нерӯ и дучанд қ арзи ватандории худро дар назди халқ у Ватан бо ифтихор иҷ ро намояд.                     Бовар дорам, ки Шӯ рои ҷ амъиятӣ тамоми ҷ идду ҷ аҳ ди худро ба кори тарғ ибу ташвиқ и моҳ ияти дастовардҳ ои бемисли даврони истиқ лол равона карда, ҷ иҳ ати таҳ кими сулҳ у ваҳ дат дар мамлакат, тарбияи ҳ исси ватандӯ стӣ , ифтихори миллӣ ва баланд бардоштани сатҳ и фарҳ ангу маърифати аҳ ли ҷ омеа талош хоҳ ад кард.                     Мӯ ҳ тарам аъзои Шӯ рои ҷ амъиятӣ !                     Ба ман иттилоъ расид, ки шумо дар ҷ авоб ба даъвати ҳ укумати кишвар оид ба дастгирии сохтмони бузурги аср – нерӯ гоҳ и барқ и обии Роғ ун, ки омили асосии рушди устувори Тоҷ икистони азизи мо мебошад, бо дарки аҳ амияти ин масъала иқ доми ҳ имматбаландона зоҳ ир намуда, аз пасандозҳ ои худ маблағ и муайян ҷ амъ кардаед.                      Ба шумо барои чунин ташаббуси ватандӯ стона арзи сипос намуда, таъкид карданиам, ки ин иқ доми нек ҳ амчун нишонаи идроки баланди сиёсӣ , ватандӯ стӣ ва хушбинии шумо ба фардои дурахшони Ватани азизамон барои тамоми мардуми шарифи Тоҷ икистон ибратбахш мебошад.                       Шумо бори дигар собит намудед, ки Шӯ рои ҷ амъиятӣ на фақ ат минбари баррасии масоили доғ и рӯ з аст, балки омили нерӯ манди муттаҳ идкунандаи ҷ омеа низ мебошад ва манфиатҳ ои олии Ватану миллатро ҳ амеша ба мадди аввал мегузорад. Ман рисолати Шӯ рои ҷ амъиятиро пеш аз ҳ ама дар ҳ амин мебинам.                      Ба ҳ амаатон саодати рӯ згор ва дар фаъолияти судмандатон барору комёбӣ орзумандам.                    Ташаккур!