Шӯҳрат ва абадияти Борбад
Душанбе, 21 сентябр.(АМИТ «Ховар», Марзия Саидова).- «Эҷод ва иҷрои мусиқӣ дар садаҳои 4- 7»- таҳти чунин унвон нашриёти «Контраст»-и Душанбе китоби донишманди шинохтаи тоҷик Аскаралӣ Раҷабовро бо забони тоҷикӣ ва ба шакли фишурда бо забони англисӣ аз чоп баровард. Дар рисола бо такя ба гузориши сарчашмаҳои хаттӣ дар муқоиса бо навиштаҳои пажӯҳишгарони ватанию хориҷӣ, таҳаввулоти сиёсӣ, вазъи эҷод ва вазъи мусиқӣ дар садаҳои 4- 7, махсусан замони поягузори маҷмӯи мӯҳташами мусиқии устодони тоҷику форс, сароянда, оҳангсозу таронасоз ва мусиқидони номвар Борбади Марвазӣ (585-628), ки дар аҳди имперотури муқтадири эронӣ-Сосониён (222-24- 651), хосса дар замони шоҳаншоҳ Хусрави Парвиз (590-628) зиндагӣ ва эҷод намудааст, ба риштаи таҳқиқ омадааст. Аскаралӣ Раҷабов, ки ҳамзамон сарварии Маркази байналмилалии таҳқиқи мусиқии мардумони Ховар (Борбад)-ро ба ӯҳда дорад, дар сӯҳбат ба хабарнигори АМИТ «Ховар» гуфт, ки китоби мазкур ба ифтихори 20-умин солгарди Истиқлолияти давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон, 1425 –солагии Борбади Марвазӣ ва 60-умин солгарди таъсисёбии Академияи илмҳои Ҷумҳурии Тоҷикистон интишор гардидааст. Дар рисола зимни истифодаи гузориши навини сарчашмаҳои хаттӣ, ки солҳои охир нигоранда аз осорхонаҳои Ҳинду Эрон ва Аврупо дастёб намудааст, нақши фарҳанги авестоӣ дар ташаккули шаклу анвои шеърию мусиқии ҳирфаӣ, жанрҳои мӯҳташами силсилавии шеърию мусиқии «Хусравоин», «Каркӯӣ», «Лоскавӣ», «Уроманӣ», суннати ҳирфаию ғайриҳирфаии эҷоду иҷрои мусиқӣ, сабку равияҳои иҷроӣ дар тамаддуни мусиқии садаҳои 4-7, рӯи кор омадани ҳавзаҳои ҳунарӣ (Марв, Тайсафун- Тисфун, Бухоро ва Самарқанд), бардошту тавъами фарҳангҳои дигар ва бозтобию муассирияти он дар Ромишсарои Сосониён, гурӯҳбандии ҳирфаии аҳди созу овоз дар сохтори идории шоҳаншоҳӣ ва амсоли ин мавриди баррасӣ қарор гирифтаанд. Ҳамзамон, масоили рӯи саҳна омадани дастуру рисолаҳои хоссаи назарии созу овоз, падиди чеҳраҳои созу овоз, амсоли Борбад, Накисо, Ромтин, Саркаш, Озодвор, Гесӯи Навогар, Савсанаки Чангӣ, рушди ҳунари ҳирфаӣ ва ғайриҳирфаӣ, санъати эҷодию иҷроии госасароӣ, бунёди диди зебоишиносии ҳирфаии мусиқӣ, ҷараёнгирии вожаномаи амалию назарии созу овоз аз падидаҳои муассири замони Борбад буда, ва ин мавзуот бо такя ба гузориши сарчашмаҳо пажӯҳиши фаннӣ шудаанд. Дар муқоваи китоб расми ромишгар Борбади Марвазӣ ва чангнавоз аккосӣ шудааст. Дар дохили китоб бошад расмҳои сурнонавозон, ромишгарон, чангнавоз, барбатӣ, Хусрави Анӯшервон бо дарбориён, базми шоҳона, бозигар, барбатнавоз Баҳром дар шикоргоҳ гирд оварда шудааст. Докторҳои илмҳои филологӣ ва фалсафа Абдунабӣ Сатторзода ва Саъдулло Раҳимов муқарризони китоб мебошанд. Рисола чун армуғон ба дӯстдорони фарҳанг, пажӯҳишгарон, шогирдону устодони ҳунарҳои зебо эҳдо мегардад