Романи адиби тоҷик- беҳтарин романи сол дар Афғонистон
Кӯлоб, 14.03.2015. (АМИТ «Ховар», Фарҳоди Мадамин).- Романи «Масъуди сипаҳсолор»-и адиби тоҷик Сайид Раҳмон дар Афғонистон ҳамчун беҳтарин асар шинохта шуд. Бояд зикр намуд, ки Сайид Раҳмон тайи даҳ сол баҳри такмили ин асар заҳмат кашидааст. Асар соли 2008 дар ҳаҷми 1000 нусха ва иборат аз 600 саҳифа чоп шуд. Романи мазкур аз рӯзгори муҳоҷирони дараи Панҷшер ва муборизаи қаҳрамононаи мардуми афғон бо сарварии машҳуртарин сарлашкари охири аси ХХ Аҳмадшоҳи Масъуд барои озодӣ ва истиқлолият нақл мекунад. Ёдовар бояд шуд, ки Сайид Раҳмон узви Иттифоқи нависандагон ва рӯзноманигорони Ҷумҳурии Тоҷикистон мебошад. Вай тамоми умри 74-солаи худро дар соҳаи телевизион, радио ва рӯзнманигорӣ баҳри ғановати маънавии мардум сарф намудааст. Дӯстдорони каломи бадеъ ӯро бо китобҳои «Дунёи бевафо», «Зиндаҷудо», маҷмӯаи шеърҳо бо номи «Сӯзи дил» ва романи «Шукронамарг» мешиносанд.
Сайид Раҳмон дорандаи Ҷоизаи ба номи Носири Хусрав дар наср мебошад.
Дар Хуҷанд барои пешгирии бемориҳои сироятӣ вохӯрӣ доир гардид
Баланд бардоштани маърифати ҳуқуқӣ заминаи боэътимоди рушди босуботи ҷомеа мебошад
Истифодаи самараноки заминҳои наздиҳавлигӣ заминаи хуби фаровонҳосилӣ ва таъмини амнияти озуқаворӣ аст
Имрӯз дар Тоҷикистон ҳарорати ҳаво ба 38 дараҷа мерасад
ИСТИФОДАИ БОСАМАРИ ЗАМИН. Сокини деҳаи Гулистони ноҳияи Кӯшониён аз замини наздиҳавлигӣ ду-се ҳосил ба даст меорад
Дар шаҳри Гулистон сохтмони корхонаҳо ва васлу насби дастгоҳу таҷҳизоти муосир идома дорад
Бо ташаббуси Кумитаи иҷроияи Ҳизби Халқии Демократии Тоҷикистон дар вилояти Хатлон оид ба китобу китобхона ташаббусҳои ҳизбӣ доир мегарданд
Ҳамкории Литсейи касбии техникии нақлиёти роҳи оҳани Душанбе ва Донишгоҳи давлатии Кубан тақвият меёбад
Дар намоишгоҳи «Сӯзании Панҷакент» намунаи маҳсули ҳунармандони чирадаст ба намоиш гузошта мешавад
МАСЛИҲАТИ МУТАХАССИС. Мураббои анҷир кори дил ва рагҳои хунгардро муътадил мегардонад
Дар ҳашарҳои экологӣ 9 км канори шоҳроҳи мошингарди Исфара-Хуҷанд аз партовҳо тоза карда шуд
Имрӯз дар Тоҷикистон сар задани селҳои пиряхӣ аз эҳтимол дур нест
