Директори Агентии «Тоҷикстандарт»: Садоқат ба Президент, садоқат ба Ватан аст!
ДУШАНБЕ, 14.11.2025 /АМИТ «Ховар»/. Ҳоло мо дар остонаи таҷлили ду ҷашни бузурги давлатӣ қарор дорем, ки барои давлату миллати мо аҳамияти басо арзишманд доранд — яке Иҷлосияи XVI- Шӯрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон, дигаре Рӯзи Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон. Ин санаҳо дар таърихи давлати соҳибистиқлол ҳамчун воқеаи бузурги сиёсӣ мақоми махсусро ишғол менамоянд. Маҳз бо даъвати ин Иҷлосияи тақдирсоз давлати мо аз вартаи ҳалокат наҷот ёфта, арзишмантарин фарзанди фарзонаи худ, яъне Пешвои миллатро наҷотбахши давлати Тоҷикистон ва халқи тоҷик гардонид. Бо чунин матлаб оғоз гардидааст мақолаи директори Агентии «Тоҷикстандарт» Исломиддин Раҳмон бахшида ба Рӯзи Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, ки ба унвони АМИТ «Ховар» ирсол гардидааст. Матни пурраи мақола манзур мегардад.
-Ба ҳамагон маълум аст, ки Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ҳамчун шахсияти барҷаста вақте ба майдони сиёсат ворид шуданд, ки миллати тоҷик парешон ва давлат дар вартаи ҳалокат қарор дошт. Шоҳидони ҳамон солҳо беҳтару хубтар медонанд, ки чӣ қадар мушкилиҳо ва фоҷеаҳое ба сари миллати тоҷик омада буд. Аммо бо вуҷуди ин қадар мушкилоту нооромиҳо бо тадбирҳои хирадмандона ва ғайрату ҷасорати фавқулодаи ин марди наҷиб кишвари азизамон аз вартаи фалокат ва нобудӣ берун оварда шуд, мардуми парешонро сарҷамъ намуданд ва садҳо ҳазор гурезагонро ба Ватан баргардониданд.
Бо манзури эҳтирому эътирофи фазилати сиёсатмадориву давлатдории навини мамлакат ва болоравии обруву нуфузу мақоми Тоҷикистони соҳибистиқлоли мо дар арсаи байналмилалӣ, ки ин паёмадҳо дар маҷмуъ, ба салоҳиятнокиву фаъолияти босамари Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон вобастагӣ дорад, дар қонунгузории кишварамон рӯзи 16 ноябр рӯзи Президент пазируфта шудааст.
Дар таърихи навини миллати тоҷик Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ — Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон шахсияте ҳастанд, ки на танҳо дар ташаккулу таҳаввули таърихи давлатдории соҳибистиқлоли тоҷик ва ҳастии имрӯзу фардои Тоҷикистон, балки барои эҳё намудани падидаҳои неку писандида ва арзишҳои волои фарҳангии ниёгонамон хизматҳои барҷаста кардаанд.
Бояд иброз намуд, ки маҳз сиёсати хирадмандона ва талошу заҳматҳои пайвастаи фарзанди фарзонаи миллати номвар ва номбардори халқи тоҷик муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон буд, ки хавфи аз байн рафтани давлат дар солҳои баъд аз ҷанги таҳмилӣ бартараф карда шуд.
Бо мақсади рушду инкишофи илми тоҷик мунтазам аз ҷониби Роҳбари давлат ғамхориҳои зиёд зоҳир гардида, тамоми кӯшишу ғайрат ва ҳидояти ин абармарди миллат ба иҷрои ҳадафҳои стратегии Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон — раҳоӣ аз бунбасти коммуникатсионӣ, расидан ба истиқлоли энергетикӣ ва таъмини амнияти озуқаворӣ, саноатикунонии босуръат, ҳамзамон, рушди илмҳои бунёдӣ дар амал татбиқ гардида истодааст.
Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон тавассути сиёсати сулҳофару созанда ва дарҳои кушод таваҷҷуҳи ҷомеаи ҷаҳониро ба Тоҷикистон ҷалб сохт. Эълони Ҷумҳурии Тоҷикистон ба ҳайси давлати демократӣ, дунявӣ ва ягона имкон дод, ки мардумаш осудаву хушҳол умр ба сар баранд.
Дар таърихи халқи тоҷик низ чунин абармардоне буданд, ки барои дар ҷодаи таърих боқӣ мондани миллати мо саҳми худро гузоштаанд Аз рӯзи аввали расидан ба қудрати сиёсӣ то ба имрӯз Президенти мамлакат ҳамеша кӯшиш мекунад, ки давлатдории миллиро тақвият бахшанд, осоишу сулҳу субот ва ҳаёти арзандаро барои миллати тоҷик фароҳам оваранд.
Эътироф гардидани давлати мо ҳамчун давлати соҳибистиқлол аз ҷониби кишварҳои ҷаҳон, барқарор намудани муносибатҳои дипломатӣ бо аксари кишварҳои дуру наздик, узви комилҳуқуқи созмонҳои минтақавию байналмилалӣ гардидан, пешниҳоди ташаббусҳои ҷаҳонӣ ва даҳҳо муваффақиятҳои дигар дар самти ҳамкориҳои байналмилалӣ ҳама бозгӯи фаъолияти пурсамари мактаби дипломатияи муваффақи Пешвои муаззами миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон мебошанд.
Президенти мамлакат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон бо самимияту ҷонфидоии худ баҳри миллат воқеан имрӯз аъзои ифтихории ҳар як хонадони тоҷиканд, ҳар вақте дар ҷамъомаде ё маҷлисе баромади пурмуҳтаво мекунанд, мо ифтихор мекунему дарси пурмаъние дармеёбем.
Ҳар вақте Пешвои миллат сари ятимеро сила мекунанд, аз чашмонамон ашк берун меояд, ҳар боре дасти дармондагонро мегиранд, дилҳоямон лабрези фараҳу шодӣ мегарданд, ҳар боре ба зарардидагони офатҳои табиӣ кумак мекунанд, шукргузорӣ мекунем, ки чунин Роҳбару Сарваре дорем.
Ҳар замоне аз минбарҳои баланди ҷаҳонӣ бо хиради азалии тоҷикона ва суханронии пурмуҳтавои хоси сарварӣ баромад мекунанд, ифтихори беандоза мекунем, он лаҳзаҳои суханронӣ симои Тоҷикистонро мебинему ифтихор мекунем…
Воқеан хизматҳои Пешвои миллат барои ин миллат ва ин давлат беназир аст, хизматҳое, ки Роҳбари давлат дар ин мудати кӯтоҳ анҷом додаанд, ягон шахсияти таърихӣ ва ё роҳбарони дигар барои мардумаш ва давлаташ анҷом надодаанд. Вобаста ба ин, моро зарур аст, ки ҷонфидоии ин марди наҷибро қадрдонӣ карда, дар паҳлуяш рост истода, баҳри ободии диёр, пешрафти мамлакат, ояндаи дурахшони ин давлату миллат содиқона хизмат намоем. Ҳамчунин, ба қадри сулҳу осоиштагӣ бирасем.
АКС: АМИТ «Ховар»








ЭМОМАЛӢ РАҲМОН — ПЕШВОИ СОЗАНДАИ ТОҶИКИСТОНИ СОҲИБИСТИҚЛОЛ. Эҳдо ба Рӯзи Президент
ПЕШВОИ РАЪИЯТПАРВАРИ МИЛЛАТ. Эҳдо ба Рӯзи Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон
ИМРӮЗ-РӮЗИ БАЙНАЛМИЛАЛИИ НОБИНОЁН. Ҳар инсон бояд соле на камтар аз ду маротиба аз назорати табиби чашм гузарад
РӮЗИ БАЙНАЛМИЛАЛИИ НАКӮКОРӢ. Эҳтиром ва некиро аз кӯдакӣ омӯзонем, то ояндаро бо амалҳои хуб бисозем
ПАДИДАИ ПЕШВО ДАР ТОҶИКИСТОН-АКСИ САДОИ ТАЪРИХ БА НИЁЗҲОИ СИЁСИИ МИЛЛАТИ ТОҶИК. Ба Рӯзи Президенти Тоҷикистон бахшида мешавад
Эмомалӣ Раҳмон -таҳкимбахши Истиқлолияти давлатӣ ва Пешвои ваҳдатофар
Дар Осорхонаи миллӣ ба ифтихори Рӯзи Президент Рӯзи дарҳои кушод гузаронида мешавад
ҲАР РӮЗИ ФАЪОЛИЯТИ ЭМОМАЛӢ РАҲМОН ТАЪРИХСОЗИСТ. Андешаҳои академик Фарҳод Раҳимӣ бахшида ба Рӯзи Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон
РӮЗИ ҶАҲОНИИ МУБОРИЗА БО ИЛТИҲОБИ ШУШ. Ин беморӣ дар фасли сармо бештар хурӯҷ мекунад
11 НОЯБР-РӮЗИ БАЙНАЛМИЛАЛИИ САРФАИ ЭНЕРГИЯ. Истифодаи сарфакоронаи неруи барқ ба ғанӣ гардидани буҷети хонавода мусоидат менамояд
Шуруъ аз 1 июли соли 2026 дар Иттиҳоди Аврупо талаботи нав ба тахографҳо эътибор пайдо мекунад
ГИЁҲҲОИ ХУШККАРДАШУДА. Аз онҳо чӣ тавр истифода мебаранд ва ба организм чӣ манфиат доранд?






