Тоҷикон Наврӯзро аз замонҳои қадим бо дилу нияти нек, яъне бо ботини тоза истиқбол мегирифтанд
ДУШАНБЕ, 31.03.2024 /АМИТ «Ховар»/. Мардуми мо аз замонҳои қадим Наврӯз, яъне ҷашни сари солро, пеш аз ҳама, бо дилу нияти нек, яъне бо ботини тоза, сипас, бо зоҳири ороста, яъне сарулибоси тозаву озода истиқбол мегирифтанд ва ҳамеша умед доштанд, ки қадами соли нав бо файзу баракат мешавад.
Ин суханонро Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар маросими баргузории карнавали наврӯзии «Корвони шодӣ» дар шаҳри Душанбе баён доштанд. Президенти мамлакат такид намуданд, ки хушбахтона, ин русуми хуби наврӯзӣ ҳоло низ дар сарзамини биҳиштосои мо ривоҷи тоза пайдо намудааст.
Ҳамзамон Пешвои миллат изҳор намуданд, ки «мо бояд пайваста кӯшиш намоем, ки хонаву кошона, маҳалли зист ва ҷойи корамонро ҳамеша ороставу зебо нигоҳ дорем, зебоипарастӣ, озодагиву тозакорӣ ва ободониро ба одати доимии хурду бузурги мамлакат табдил диҳем, то ин ки тамоми гӯшаву канори Тоҷикистони азизи мо дар ҳамаи фаслҳои сол ба наврӯзгоҳи ҳақиқӣ табдил ёбад ва ҳар рӯзи Тоҷикистон мисли Наврӯз бошад».
Бояд гуфт, ки Наврӯз яке аз ҷашнҳои бостонии мардумони ҳавзаи Наврӯз, аз ҷумла тоҷикон буда, тибқи асотири ниёгон, нахустин шоҳи олам Каюмарс дар ин рӯз ба тахти шоҳӣ нишастааст. Дар «Шоҳнома»-и безаволи Абулқосим Фирдавсӣ ҳамчунин бунёд гузоштани Наврӯз ва муайян намудани сари соли нав ба шоҳ Ҷамшед нисбат дода шудааст. Наврӯз – рӯзи падид омадани равшанӣ, ғалабаи некӣ бар бадӣ, аз қалбҳо берун намудани кинаву адоват ва бахшидани гуноҳи ҳамдигар, эҳёи табиат, поёни сардиҳо ва оғози меҳру гармӣ ва фаровонию баракот аст.
Ёдовар мешавем, ки моҳи феврали соли 2010 бо ташаббуси Президенти Тоҷикистон ва давлатҳои ҳавзаи Наврӯз иҷлосияи 64-уми Маҷмаи Умумии Созмони Милали Муттаҳид дар хусуси ҷашни байналмилалӣ эълон намудани Наврӯз қатънома қабул намуд.
Ҳоло Наврӯз ба ҷашни ҷаҳонӣ табдил ёфта, дар саросари олам таҷлил мегардад.
АКС аз бойгонӣ








Хуч дар баробари пистаю чормағз зироати асосӣ ва фоидабахши соҳаи ҷангали Тоҷикистон ба ҳисоб меравад
МАҲСУЛОТИ НОНӢ. Истеъмоли зиёди он сабаби пайдошавии бемориҳо мегардад
РӮЗИ ҶАҲОНИИ ПАРАНДАҲОИ МУҲОҶИР. Тағйирёбии иқлим ва гармшавии кураи Замин ба кӯчиши парандагон таъсир расонидааст
ФАЛАК-ИФОДАИ РОЗУ НИЁЗ, ТАЛАБУ ХОСТАҲОИ МАРДУМ. Ин мусиқии суннатӣ дар Тоҷикистон бештар рушд ёфтааст
Душанбе — маркази ҳамоҳангсозии стратегӣ дар Осиёи Марказӣ
ТОҶИКИСТОН ДАР САРХАТИ ТАШАББУСҲОИ ҶАҲОНӢ. Андешаҳо дар мавриди қабули қатъномаи таърихии Тоҷикистон оид ба зеҳни сунъӣ дар Маҷмаи Умумии СММ
ҲУНАР МЕОМӮЗЕМ! Таҷрибаи занони вилояти Суғд дар самти соҳибкорӣ ва ҳунармандӣ намунаи ибрат аст
ТОҶИКИСТОН — МИЗБОНИ ЧОРАБИНИҲОИ МУҲИМИ БАЙНАЛМИЛАЛӢ. Интихоби Душанбе чун макони баргузории ин чорабиниҳои муҳим ба таҷриба, эътибор ва нуфузи байналмилалии мамлакат асос ёфтааст
РӮЗИ ҶАҲОНИИ ПАХТА. Пахтакорӣ дар Тоҷикистон яке аз соҳаҳои асосии стратегӣ дониста мешавад
Вакили Маҷлиси намояндагон: «Парлумони Тоҷикистон иштирокчии фаъол ва шарики муътамади Форуми осиёии ҳамкории парламентӣ мебошад»
ХАЛҚ БАР ХЕШ ПЕШВОРО ДОД. Президенти Тоҷикистон воқеан наҷотофарини миллати мост!
ДАСТОВАРДҲОИ ТОҶИКИСТОН БО ЭМОМАЛӢ РАҲМОН. Бархе аз халқу миллатҳои дунё давоми садсолаҳо онро анҷом дода наметавонанд






