Дар давраи соҳибистиқлолии Тоҷикистон фанҳои табиию риёзӣ бештар рушд намуданд

ДУШАНБЕ, 08.09.2025 /АМИТ «Ховар»/. Истиқлолияти давлатӣ барои миллати тоҷик на танҳо рамзи худшиносии миллӣ ва соҳибихтиёрӣ, балки оғози марҳилаи нав дар рушди илм ва маориф маҳсуб мешавад. Пеш аз истиқлолият илмҳои табиӣ ва риёзӣ дар Тоҷикистон дар заминаҳои маҳдуд рушд мекарданд ва аксар таҳқиқот дар доираи сиёсати умумииттифоқӣ ва бо назари марказҳои илмию таҳқиқотии хориҷӣ амалӣ мешуданд. Бо ба даст овардани истиқлолият имконият фароҳам омад, ки илми тоҷик ба таври мустақил рушд ёбад, заминаҳои илмию лабораторӣ таҳким дода шаванд ва олимон тавонанд аз корашон манфиат баранд.
-Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон дар назди илм ҳамчун арсаи асосии рушди давлатдории муосир аҳамияти махсус гузошт. Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон борҳо таъкид намудаанд, ки пешрафти давлат бо рушди илми дақиқ ва табиӣ ҳамоҳанг аст. Ин сиёсати давлатӣ боиси афзоиши муассисаҳои таҳсилоти олӣ ва пажуҳишгоҳҳои илмӣ гардид. Донишгоҳҳои ҷумҳурӣ кафедраҳо ва факултетҳои риёзӣ, физика, кимиё, биология ва географияро такмил доданд, лабораторияҳои муосир таъсис ёфтанд ва олимон барои таҳқиқоти мустақил имконият пайдо намуданд.
Пешрафти фанни кимиё дар ин давра намунаи возеҳест, ки чӣ гуна истиқлолият боиси рушду эҷодиёт дар соҳаи илм гардид. Олимони тоҷик ба таҳқиқи маъданҳои маҳаллӣ, синтез ва таҳияи пайвастҳои нави органикӣ ва ғайриорганикӣ, омӯзиши сифати об ва хок ва истеҳсоли доруҳои маҳаллӣ машғул шуданд. Ба ин васила, кимиё на танҳо фан, балки неруи асосӣ барои рушди саноат, кишоварзӣ ва тандурустӣ гардид. Масалан, таҳқиқоти олимони тоҷик дар самти истеҳсоли нуриҳои минералӣ ва маводи кимиёвии саноатӣ ба баланд бардоштани иқтидори истеҳсолот ва кам кардани вобастагӣ ба хориҷа мусоидат намуданд.
Дар баробари кимиё математика ва физика низ ҳамчун заминаи илми дақиқ ва технологияҳои муосир нақши муҳим мебозанд. Математика ба рушди технологияҳои иттилоотӣ, ҳисоббароркунии саноатӣ ва таҳқиқоти илмӣ асос мегузорад. Физика барои рушди энергетика, технологияҳои барқӣ ва сохтмони таҷҳизоти муосир истифода мешавад. Биология ва география низ нақши муҳим доранд. Онҳо имконияти истифодаи захираҳои табиӣ, беҳтар намудани усулҳои кишоварзӣ ва ҳифзи муҳити зистро фароҳам меоранд. Ин ҳама пайвастагии илмҳои табиӣ ва риёзӣ бо рушди иқтисод ва устувории давлатро нишон медиҳад.
Истиқлолият инчунин ба ҷалби ҷавонон ба илм ва рушди насли нави олимон замина гузошт. Лоиҳаҳои гуногуни давлатии дастгирии ҷавонон, озмунҳои илмӣ, мактабҳои олимон ва машваратҳои байналмилалӣ ба таҳким бахшидани неруи илмию зеҳнӣ таъсир гузоштанд. Ин раванд боиси он гардид, ки имрӯз ҷавонон имконият доранд бо таҷҳизоти муосир ва роҳбарии олимони ботаҷриба таҳқиқоти илмӣ анҷом диҳанд ва саҳми худро дар рушди илмҳои табиӣ ва риёзӣ гузоранд.
Назар ба дурнамои рушди илмҳои табиӣ метавон гуфт, ки Тоҷикистон дар оянда нақша дорад ин фанҳоро бештар бо технологияҳои муосир ҳамоҳанг созад. Масалан, истифодаи системаҳои иттилоотии замонавӣ дар таҳқиқоти риёзӣ ва кимиё, рушди лабораторияҳои компютерӣ ва моделсозӣ, ҷалби олимони хориҷӣ ва ҳамкорӣ бо созмонҳои байналмилалӣ барои баланд бардоштани сатҳи таҳқиқоти илмӣ нақши муҳим мебозад. Дар баробари дастовардҳо мушкилоти соҳа низ мавҷуданд. Аз ҷумла, талаботи таҷҳизоти пешрафта барои лабораторияҳо, баланд бардоштани сатҳи таълими фанҳои дақиқ дар мактабҳо ва донишгоҳҳо, ташаккули шароити муносиб барои олимон ва беҳсозии низоми ташвиқ ва мукофот барои олимон аз масъалаҳои муҳими рӯз мебошанд. Бо вуҷуди ин, сиёсати давлатӣ ва дастгирии Пешвои миллат имкон фароҳам овард, ки ҳамаи ин масоил тадриҷан ҳал карда шаванд ва илми тоҷик ба сатҳи байналмилалӣ наздик шавад.
Аз нигоҳи стратегӣ рушди илмҳои табиӣ ва риёзӣ на танҳо ба таҳкими иқтисод ва саноати мамлакат, балки ба таҳкими истиқлолият ва худшиносии миллӣ таъсири мустақим дорад. Илмҳои табиӣ ва риёзӣ заминаи устуворест барои амалӣ намудани барномаҳои давлатӣ, рушди технологияҳои муосир, таъмини амнияти экологии ҷумҳурӣ ва баланд бардоштани сатҳи зиндагии аҳолӣ. Истиқлолият боиси он гардид, ки Тоҷикистон тавонад дастовардҳои олимони худро ба ҷаҳониён муаррифӣ намояд ва саҳми худро дар рушди илмҳои дақиқ нишон диҳад.
Дар маҷмуъ, истиқлолият барои илмҳои табиӣ ва риёзӣ ҳамчун заминаи муҳими рушди миллӣ ва заминаи таҳким хизмат мекунад. Дастгирии давлатӣ, талоши олимон ва ҷалби ҷавонон ба илм имкон медиҳад, ки илми тоҷик дар сатҳи ҷаҳонӣ рақобатпазир гардад ва барои рушди устувори мамлакат ҳамчун неруи асосӣ хизмат кунад. Бо назари дурбин метавон гуфт, ки рушди илмҳои табиӣ ва риёзӣ на танҳо ба илми мустақил таҳким мебахшад, балки боиси тавсеаи иқтисод, саноат ва пешрафти иҷтимоӣ мегардад.
Ганҷина РАҶАБЗОДА,
омӯзгори Коллеҷи тиббии шаҳри Турсунзода
АКС аз манбаъҳои боз