Аҳмадшоҳ Улфатшоев дар синни 75 аз олам даргузашт
ДУШАНБЕ, 10.10.2020 /АМИТ «Ховар»/. 9 октябр Ҳунарпешаи Халқии Тоҷикистон Аҳмадшо Улфатшоев дар синни 75 аз олам даргузашт.
Аҳмадшоҳ Улфатшоев 30 сентябри соли 1945 дар деҳаи Кеврони ноҳияи Дарвоз ба дунё омадааст. Хатмкардаи Омӯзишгоҳи мусиқии шаҳри Душанбе дар соли 1954 ва Донишкадаи давлатии санъати Тоҷикистон ба номи М. Турсунзода дар соли 1980 мебошад.
Аҳмадшоҳ Улфатшоев баъди хатми Омӯзишгоҳ дар сафи Артиши Шӯравӣ адои хидмат намудааст. Сипас солҳои 1964—1967 ба сифати роҳбари мусиқии дастаи ҳаваскорони ноҳияи Орҷоникидзеобод (ҳозира Ваҳдат) фаъолият намудааст. Соли 1975 ба Театри давлатии академии драмаи тоҷик ба номи А. Лоҳутӣ ба кор омада, то дами вопасин он ҷо фаъолият дошт.
Мавсуф ҳунарпешаи театр ва кино буда, соли 1994 унвони Ҳунарпешаи шоистаи Тоҷикистон ва соли 2001 унвони Ҳунарпешаи халқии Тоҷикистонро соҳиб гардид.
Аҳмадшоҳ Улфатшоев дар саҳна бо маҳорати хоссаи ҳунарпешагӣ нақшҳои Дохунда («Дохунда»-и Ҷ. Икромӣ), Рӯдакӣ («Рӯдакӣ»-и С. Улуғзода), Рустам («Рустам ва Суҳроб»-и Ғ. Абдулло), Баҳроми Чӯбина («Баҳроми Чӯбина»-и Т. Аҳмадхонов), Сомонхудот («Сомонхудот»-и С. Айюбӣ), шоҳ Парвиз («Борбад»-и Ҷ. Қуддус), амир Абдулаҳад («Алломаи Адҳам ва дигарон»-и С. Улуғзода), шоҳ Егей («Медея»-и Софокл) ва ғайраро офаридааст.
Аҳмадшоҳ Улфатшоев дар рушди санъати тоҷик саҳми баарзиш гузоштааст.
Туҳфаи Президенти Тоҷикистон — «Шоҳнома»-и Абулқосим Фирдавсӣ ба ноҳияи Мастчоҳ расид
ҲИФЗИ МЕРОСИ МИЛЛӢ ДАР ТОҶИКИСТОН. Тавассути сиёсати хирадмандона имрӯз ҷаҳониён бо таъриху фарҳанги миллати мо шинос мешаванд
Донишкадаи давлатии санъати тасвирӣ ва дизайни Тоҷикистон бо «Россотрудничество» ҳамкориро густариш медиҳад
Дар Институти масъалаҳои об, гидроэнергетика ва экология озмоишгоҳи муштараки муҳити экологӣ ба истифода дода шуд
Фестивали байналмилалии «Сӯзании Панҷакент» баргузор мешавад
«Харитаи хатсайри Шӯриши Восеъ» таҳия мегардад
«ФАРҲАНГИ СУМАНАКПАЗӢ». Номинатсияи миллии Ҷумҳурии Тоҷикистон ба Феҳристи мероси фарҳанги ғайримоддии ЮНЕСКО ворид гардид
РӮЗИ БАЙНАЛМИЛАЛИИ РАССОМОН. Ин ҳунар дар Тоҷикистон беш аз ҳазор сол пеш ба вуҷуд омадааст
«ҲИФЗИ МЕРОС». Бо мақсади муаррифии сазовори таъриху фарҳанги миллати тоҷик маҷаллаи илмӣ ба нашр расид
РӮЗҲОИ ФАРҲАНГИ ЧИН ДАР ТОҶИКИСТОН. Дар Донишкадаи давлатии фарҳанг ва санъат барномаи фарҳангӣ доир шуд
«МАВЛОНО ВА ТАМАДДУНИ ИНСОНӢ». Ин китоби Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон дар озмуни байналмилалӣ сазовори ҷойи якум гардид
Байни АМИТ «Ховар» ва Агентии иттилоотии «S.P.A»-и Арабистони Саудӣ Ёддошти тафоҳум оид ба ҳамкорӣ дар соҳаи мубодилаи иттилоот ба имзо расид
