Имрӯз дар Душанбе маҳфили ёдбуди Ҳунарпешаи халқии Тоҷикистон Убайдулло Раҷабов баргузор мегардад
ДУШАНБЕ, 18.03.2023 /АМИТ «Ховар»/. Шоми имрӯз дар Театри давлатии академии драмавии Тоҷикистон ба номи А. Лоҳутӣ ба поси хотири дорандаи ордени Ситораи Президенти Тоҷикистон, Ҳунарпешаи халқии Тоҷикистон, барандаи Ҷоизаи давлатии Тоҷикистон ба номи Абуабдулло Рӯдакӣ, коргардони театр ва кино, ҳаҷвнигори саршиноси тоҷик, устоди ҳунар шодравон Убайдулло Раҷабов маҳфили ёдбуд баргузор мегардад, иттилоъ медиҳад АМИТ «Ховар».
Нақшҳои хотирмону дилангези Убайдулло Раҷабов дар саҳнаҳои театру кинои миллӣ аз хотири тамошобинону алоқамандони соҳаи театру синамо зудуда нахоҳад шуд. Ҳаёту фаъолияти ӯ дар саҳнаҳои театру кино сипарӣ гардида, дар чандин филмҳои ҳунарӣ нақш офаридааст. Аз ҷумла, дар филмҳои ҳунарии «Зумрад» (1962), «Замони осоишта» (1965), «Вохӯриҳои кӯтоҳ дар ҷанги дурудароз» (1975), «Салом, Гулнора Раҳимовна» (1986), «Воқеа дар фурудгоҳ» (1987), «Номзад» (1990), «Асрори Нуҳ пайғамбар» (1992), «Буд набуд» (2002), «Муҷассамаи ишқ» (2003), «Фаришта» (2010) ва дар саҳнаҳои ҳаҷвии киномаҷаллаи мазҳакавии «Калтак».
Убайдулло Раҷабов 20 марти соли 1941 таваллуд шудааст. Фаъолияти кории худро дар Театри вилоятии драмаи мусиқии ба номи С. Вализодаи шаҳри Кӯлоб оғоз кардааст (1968-70). Солҳои 1970-1989 ҳунарпешаи Театри давлатии академии драмаи тоҷик ба номи А. Лоҳутӣ, 1990—2000 роҳбари бадеии театри намунавии миниатюрии «Оина», 2000—2004 Раиси Кумитаи телевизион ва радиои назди Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон буд. Аз соли 2004 директори кулли Муассисаи давлатии фарҳангию фароғатии «Пойтахт-80» ва роҳбарии бадеии театри намунавии миниатюрии «Оина»-ро ба уҳда дошт.
Ӯ фидоии касби хеш буд ва тамоми ҳастиашро ба рушди театр ва руҳбаландии тамошобин бахшид.
Нақшҳои офаридаи мавсуф такрорнашавандаанд, зеро ӯ ҳунарманди нотакрор буд.
АКС аз бойгонӣ