«БОЗИҲОИ ОЛИМПӢ ДАСТОВАРДҲОИ КИШВАРИ БУЗУРГИ ЧИНРО ИНЪИКОС МЕКУНАНД». Президенти Тоҷикистон Эмомалӣ Раҳмон дар остонаи ифтитоҳи Бозиҳо ба суолҳои намояндагони ВАО-и расмии Чин посух доданд

ДУШАНБЕ, 03.02.2022. /АМИТ «Ховар»/. Баргузор шудани бозиҳои  тобистонаву зимистонаи Олимпӣ дар шаҳри Пекин инъикоскунандаи он дастовардҳои муассирест, ки мардуми Чин  то имрӯз ноил гардидааст ва боз як намунаи тавоноии ҳамсояи бузурги мо мебошад. Ин гуфтаҳо ба муваффақиятҳои олии варзишии варзишгарони чинӣ дар мусобиқоти байналмилалӣ низ дахл дорад. Дар ин бора Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ — Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар посух ба суолҳои намояндагони ВАО-и расмии Чин – «Синхуа», CCTV, «China News Service», «Женмин Жибао» дар арафаи ифтитоҳи расмии  Бозиҳои Олимпии зимистона дар Пекин изҳор доштанд.

АМИТ «Ховар» дар зер матни пурраи мусоҳибаи Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмонро бо ВАО-и расмии Чин пешкаши хонандагон мегардонад:

— Шумо аз Бозиҳои дар пешистодаи Олимпӣ чи интизориҳо доред ва оё, ба андешаи Шумо, ин чорабинии варзишӣ бомуваффақият анҷом хоҳад ёфт?

— Бозиҳои олимпии зимистона дар Пекин, бешубҳа, на танҳо яке аз рӯйдодҳои калонмиқёсу беназири чор соли охир, балки падидаи таъсирбахши варзишии зимистона хоҳанд буд, ки таваҷҷуҳи тамоми қитъаҳои оламро ба ин намудҳои варзиш ҷалб менамоянд. Хоссатан, аз он ҷиҳат, ки ташкилкунандагони Бозиҳои олимпӣ аз нуқтаи назари омода сохтани иншооти варзишӣ, фароҳам овардани шароити маишӣ ва таъмини бехатарии иштирокчиёни ин чорабинии боҳашамати варзишӣ тамоми  тадбирҳоро андешидаанд.

— Пекин аввалин шаҳре мешавад, ки ҳам бозиҳои зимистона ва ҳам тобистонаи олимпиро қабул кардааст. Таассуроту хотироти Шумо аз пойтахти Ҷумуҳурии Мардумии Чин чӣ гунаанд?

— Баргузор шудани Бозиҳои тобистонаву зимистонаи олимпӣ дар шаҳри Пекин инъикоскунандаи он дастовардҳои муассирест, ки мардуми Чин  то имрӯз ноил гардидааст ва боз як намунаи тавоноии ҳамсояи бузурги мо мебошад. Ин гуфтаҳо ба муваффақиятҳои олии варзишии варзишгарони чинӣ дар мусобиқоти байналмилалӣ низ дахл дорад.

Ман иштироки худро дар маросими ифтитоҳи 29-умин Бозиҳои тобистонаи олимпӣ дар Пекин дар соли 2008 ва фазои идонаи умумӣ, ки он рӯзҳо Пойтахти олимпиро фаро гирифта буд, бо шавқу завқи хосса ба ёд меорам. Онҳо дар ман таасуроти амиқ гузоштаанд.

Ба сифати Президенти Тоҷикистон ман бори аввал ба Пекин дар моҳи марти соли 1993 ташриф оварда будам. Шурӯъ аз он давра чанд дафъаи  дигар аз пойтахти Ҷумҳурии Мардумии Чин дидан кардаам ва ҳар дафъа аз дигаргуниҳои назарраси симои ин шаҳр, ки дар он иншооти муҳташами қадимӣ ва биноҳои осмонраси дорои услуби муосири меъморӣ ба ҳам омадаанд, ба ваҷд меоям.

Дастовардҳо дар самти рушди Пекин ба сифати мегаполис, бе муболиға, тассуроти амиқ мегузоранд ва мо медонем, ки онҳо самараи заҳмати беандозаи тамоми мардуми Чин ва роҳбарияти кишвар ҷиҳати татбиқи пайгиронаи сиёсати давлатие мебошанд, ки ба ислоҳоту азнавсозӣ равона шудааст.

Ман хеле шодам, ки бори дигар дар пойтахти зебоманзари Чин бо даъвати дӯсти худ ҷаноби Си Ҷинпин қарор дорам.

— Имсол Чину Тоҷикистон 30-юмин солгарди барқарор намудани муносибатҳои дипломатиашонро ҷашн мегиранд. Шумо имрӯз ба рушди муносиботи Чину Тоҷикистон чӣ гуна баҳо медиҳед?

— Дар тӯли се даҳсолаи гузашта, ба шарофати саъй ва талошҳои муштарак, муносибатҳои Тоҷикистону Чин бо вусъат рушд ёфта, ба сатҳи шарикии стратегии ҳамаҷониба баромадаанд.

Дар ин давра мо тавонистем, ки масъалаҳои миқёсан муҳимро ҳал намоем ва ба баланд бардоштани сифати ҳамкории дуҷониба ноил гардем.

Байни кишварҳои мо муколамаи мунтазами эътимодбахши сиёсӣ, ки самтҳо ва ҷараёни рушди тамоми маҷмӯи муносибатҳои Тоҷикистону Чинро муйаян мекунад, роҳандозӣ гардидааст.

Дар ҷодаи тиҷорату иқтисод ва сармоягузории муносибатҳои мо нишондиҳандаҳои баланд ба даст омаданд. Як қатор лоиҳаҳои муҳими зерсохторӣ дар чунин соҳаҳои стратегӣ, ба монанди нақлиёт, энергетика ва саноат муштаракан ба татбиқ расидаанд. Имрӯз Чин яке аз шарикони пешсафи тиҷоративу иқтисодии Тоҷикистон мебошад.

Дар муносибатҳои мо масъалаҳои пешбурди равобити фарҳангиву гуманитарӣ низ ҷойгоҳи муҳим доранд. Дар ин зимн ба рушди робитаҳои маърифатӣ ва тамосҳои фарҳангӣ, ки омили муҳими ба ҳам наздик шудани мардумони мо мебошанд, таваҷҷуҳи хос зоҳир карда мешавад.

Тоҷикистон аз аввалинҳо шуда, ташаббуси Раиси Ҷумҳурии Мардумии Чин Си Ҷинпинро ҷиҳати бунёди камарбанди иқтисодии Роҳи абрешим дастгирӣ намуд. Барои ҳамкории зичи кишварҳои мо дар доираи ташаббуси «Як камарбанд, як роҳ» дурнамои васеъ вуҷуд дорад. Мо иқтидори густурдаро дар ташаббуси нави Чин оид ба рушди глобалӣ низ мебинем. Тамосҳо миёни шаҳрҳову минтақаҳо, инчунин муассисаҳои таълимиву илмӣ низ тақвият ва тавсеа ёфта  меёбанд.

Тоҷикистон азми қатъӣ дорад, ки дар даҳсолаи чоруми фарорасидаи муносиботи байнидавлатӣ шарикии стратегии ҳамаҷонибаро бо Чин густариш бахшида, онро бо муҳтавои нав ва корҳои назарраси амалӣ дар ростои манфиатҳои мардумонамон ғанӣ гардонад.

— Шумо муносибатҳои шахсиатонро бо Раиси Ҷумҳурии Мардумии Чин ҷаноби Си Ҷинпин чӣ гуна тавсиф мекунед?

— Байни ман ва дӯстам ҷаноби Си Ҷинпин муносибатҳои дӯстона, самимӣ, ошкоро ва эътимоднок барқарор шудаанд.

Мо байни ҳам муоширати созанда ва муколамаи мунтазами кориро, ки ба таҳкими пайгиронаи муносибатҳои дӯстӣ ва ҳамкории байни Тоҷикистону Чин равона шудаанд, барпо кардаем.

Мо ҳамеша ба таври шаффоф масъалаҳои таъмини амнияти минтақавӣ, тавсеаи ҳамкории тиҷоративу иқтисодӣ ва фарҳангиву гуманитарӣ, тақвияти пайвастагии нақлиётӣ, инчунин дигар ҷанбаҳои муҳими ҳамкории дуҷонибаро мавриди муҳокима қарор медиҳем.

Дар интиҳо, аз фурсат истифода бурда, мехоҳам ҳамаи сокинони Ҷумҳурии Мардумии Чинро ба муносибати иди зебои Баҳор, Соли нави анъанавии чинӣ табрик намуда, ба мардуми дӯсти Чин некуаҳволӣ ва шукуфоии минбаъда, ба Пекин бошад, ҷиҳати доир намудани Бозиҳои Олимпии зимистона муваффақиятҳои беназир орзу намоям.

Ташаккур барои суҳбат.